WK-debutant Van Dam: ‘Het was het WK of zes maanden niet hockeyen’

Aanvaller Thijs van Dam (21) nam een risico, met het uitstellen van een noodzakelijke heupoperatie, zodat hij kans bleef houden op het WK in India. Daarvoor werd hij vrijdag beloond met een plek in de WK-selectie.

Als hij voor tien uur ’s ochtends gebeld zou worden door bondscoach Max Caldas, zou Van Dam binnen twee weken worden geopereerd en op krukken moeten lopen. Die operatie is noodzakelijk voor de lange termijn, omdat de snelle aanvaller van Rotterdam al drie jaar last heeft van botvergroeiing in zijn heup.

Het klinkt vreemd, maar Van Dam is nu superfit en loopt voorop bij de fitheidtesten van Oranje. Maar om zijn heup niet structureel te beschadigen moet hij ooit geopereerd worden. Daar wachtte hij mee, speciaal voor het WK. Het was een gok. Het is alsof de international aan het begin van het seizoen aan de roulettetafel al zijn fiches op zwart had gezet. Na heel veel stuiteren viel het balletje uiteindelijk in het zwarte vakje. Jackpot.

‘Toen was het samen met Pien juichen’

Hij wachtte het selectiemoment deze week ’s ochtends af, samen met zijn vriendin Pien Sanders, de international die deze week hoorde dat ze is geselecteerd voor de Champions Trophy in China. Het was zo’n klassiek examenmoment wat iedereen kent van de middelbare school. Alles wat tussen geslaagd of niet instond, was de ringtone van zijn mobiel. Als hij niet werd gebeld voor tien uur, dan zou hij een e-mail ontvangen met de WK-selectie.

Het werd kwart voor tien. Van Dam staarde naar zijn mobiel. Tien voor tien. Vijf voor tien. ‘Zou hij nú nog gaan bellen, dacht ik?’. Het werd twee voor tien, dat kan hij zich nog goed herinneren: 9:58 stond er op zijn mobiel. De kansen namen toe voor Van Dam, die om één over tien de tot nu mooiste e-mail ontving van zijn leven. De mail met de WK-selectie. De zevende naam op de lijst, op alfabetische volgorde: Thijs van Dam: H.C. Rotterdam.

‘Toen was het samen met Pien juichen. Het was zo ongelofelijk spannend. Ik wist het gewoon echt niet van tevoren. De concurrentie is heel groot. Er waren zoveel goede spelers die kans maakten. Ik had gewoon echt geen idee en ben nog nooit zo zenuwachtig geweest’, vertelt een uitgelaten Van Dam, die het in de aanval van Oranje op moest nemen tegen sterke spelers als Roel Bovendeert, de tipkoning van Bloemendaal, Terrance Pieters, de rappe aanvaller van Almere en Bjorn Kellerman, het fenomeen in de spits bij Kampong.

‘Als het telefoontje wel was overgegaan, had ik over twee weken op krukken gelopen. Zes maanden niet hockeyen, of een WK spelen. Dat is zo’n groot verschil. Dat maakte het extra spannend. Ik ben blij dat ik dit vertrouwen heb gekregen. Ik heb er heel veel zin in. Om precies deze reden had ik besloten ervoor te gaan. Deze kans wilde ik niet missen. Uiteindelijk maakt dat het extra mooi dat het zo uitpakt, precies zoals ik had gehoopt. Ik heb er ook hard voor gewerkt en veel voor gedaan. Dan voelt de beloning extra groot.’

Thijs van Dam met Gonzalo Peillat van Argentinië op de Champions Trophy. Foto: Koen Suyk

Thijs van Dam was ontspannen, tot een dag voor WK-selectie

Thijs van Dam is samen met Lars Balk de enige speler van Oranje die vorig jaar niet het EK-speelde, maar wel is geselecteerd voor het WK in Bhubaneswar. Het zegt wat over de ontwikkeling die de pijlsnelle speler van Rotterdam afgelopen jaar doormaakte. Tot het selectiemoment had hij geprobeerd voor zichzelf de druk weg te nemen. ‘Dat was een prettige manier om ermee om te gaan. De laatste maanden heb ik als ontspannen ervaren. Het ging lekker met hockey, een paar dagen in de week met Oranje en daarna bij de club. Ik was weinig bezig met de selectie. Eigenlijk tot een dag voordat we het zouden horen. Toen werd het opeens wel billenknijpen.’

Tijd om lang op zijn roze wolk te zitten heeft Van Dam niet. Komende week speelt hij met Oranje al het vierlandentoernooi in Valencia. ‘Nu ik erbij zit, gaat de knop meteen weer om. Ik weet dat ik nu de komende tijd alleen maar met hockey bezig ben en niet op krukken loop. De focus ligt voor mij meteen op India. Maar dit voelt hartstikke goed. Dit is een hele grote eer.’