Echte kans bij Oranje bleef voor clubhockeyer Maurits Hertzberger uit

Het Nederlands elftal is het hoogst haalbare voor een hockeyer. Slechts 866 spelers trokken ooit het shirt van Oranje aan. Voor Maurits Hertzberger (36) bleef het bij twee officiële interlands, gespeeld tijdens de Hamburg Masters in 2009.

Als het vlees op de barbecue ligt te garen, de toost is uitgebracht en de eerste biertjes zijn gedronken tijdens de traditionele seizoenafsluiting van Rotterdam bij voorzitter Jan Hagendijk, wordt Maurits Hertzberger gebeld. Het is een onbekend nummer, maar hij neemt de telefoon toch op. Aan de andere kant van de lijn hoort hij de stem van Michel van den Heuvel, op dat moment bondscoach van de Oranje Heren. ‘Hij vroeg mij of ik in het weekend mee wilde naar Hamburg. Nou, dat leek mij wel mooi’, begint Hertzberger.

Masters

De Hamburg Masters is een internationaal hockeytoernooi dat tussen 1989 en 2012 door de Duitse hockeybond wordt georganiseerd op het terrein van de Hamburgse club UHC. Nederland, dat het toernooi in 2005 en 2006 heeft gewonnen, treft in de Hanzestad organisator Duitsland, Australië en Engeland.

‘De uitnodiging voelde als een bekroning op mijn comeback’, zegt Hertzberger over zijn uitverkiezing voor Oranje. ‘Ik had een redelijk goed seizoen bij Rotterdam gedraaid. Het was mijn eerste volledige seizoen, nadat ik in 2007 een oogblessure had opgelopen en ik er een tijdje uit was geweest.’

Solide en taakbewust

Hertzberger debuteert in 2003 in het eerste van Rotterdam en promoveert twee jaar later met de ploeg naar de Hoofdklasse. In die jaren erna groeien de Rotterdammers uit tot een nationale en internationale topploeg. In het seizoen van zijn uitverkiezing voor Oranje eindigt Hertzberger met Rotterdam zowel in de Hoofdklasse als in de EHL als derde.

De broers Willem, Jeroen en Maurits Hertzberger in het shirt van Rotterdam tijdens de Hoofdklasse Zaal in Amsterdam. Foto: Koen Suyk

In het team van coach Hans Streeder, met onder meer Sohail Abbas, Mark Knowles, Robert Tigges en Maurits’ broers Jeroen en Willem, is hij een betrouwbare en stille kracht. ‘Ik was een dienende speler, die de organisatie bewaakte. Solide en taakbewust. Sterk in de mandekking, in de een-tegen-een en in ballen afpakken. Ik was een goede allrounder. Dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Ik had geen uitgesproken specialiteit. Ik scoorde op alles een zeven, maar niet ergens die negen. Ik was een goede clubhockeyer.’

In die tijd bestond de potentialgroep niet. Dan moet je mazzel hebben dat je een keer in beeld komt en een kans krijgt. Maurits Hertzberger over Oranje

Hertzberger: ‘In mijn achterhoofd heb ik als doel gehad om met Oranje naar de Spelen te gaan, maar je weet ook dat dit maar voor kleine groep is weggelegd. Ik was niet meer de jongste op dat moment. Ik was 24, 25 en had nooit in vertegenwoordigende elftallen gespeeld, omdat wij in het buitenland woonden en ik pas op latere leeftijd naar Nederland terugkeerde. Als hockeyer streef je altijd het hoogste na, zeker als je bij Rotterdam een stabiele factor bent en om de prijzen meespeelt. In die tijd bestond de potentialgroep niet. Dan moet je mazzel hebben dat je een keer in beeld komt en een kans krijgt.’

Die kans dient zich aan in Hamburg, ook omdat een aantal spelers niet mee gaat. Zo krijgen Teun de Nooijer en Taeke Taekema rust en blijven Geert-Jan Derikx en Teun Rohof thuis vanwege blessures. Naast Maurits maakt ook broer Jeroen zich op voor de reis naar Duitsland.

Broer Jeroen

‘Jeroen vond het hartstikke mooi dat ik was geselecteerd. Volgens mij had Michel (van den Heuvel, red.) aan hem mijn nummer gevraagd. Toen ik werd gebeld, wist hij al wel wat er ging gebeuren. Hij was superblij voor mij. Het voelde vertrouwd dat mijn broertje erbij was. Met mijn andere broer (Willem, red.) speelde ik in het Nederlands zaalteam (beiden kwamen uit op het bronzen EK 2010 en het WK 2011, red.). Jeroen zat er zelf toen ook niet zo heel lang bij, maar ik kon wel wat kleren van het lenen. Viel ik niet helemaal uit de toon. Hahaha.’

Maurits Hertzberger tweede van rechts naast broer Jeroen tijdens het Nederlands volkslied in Hamburg. Foto: privécollectie Maurits Hertzberger

Veel tijd om te wennen heeft Hertzberger niet. De voorbereiding van Oranje op de Hamburg Masters is summier. ‘Het was niet zo gecompliceerd. Voor mezelf was het een kwestie van zorgen dat ik op tijd voor de bus was en dat ik mijn hockeystick bij me had. De rest gaat dan redelijk vanzelf. Het was niet een superlange trip. Ter plekke hebben we een paar keer getraind en drie wedstrijden gespeeld.’

Rugblessure

Hertzberger merkt in de aanloop naar de Masters wel dat het lange seizoen met Rotterdam zijn sporen heeft achtergelaten. ‘Eigenlijk was ik geblesseerd, maar dat heb ik aan niemand verteld. Ik had heel veel last van mijn rug. Toen ik in Hamburg aankwam, heb ik nog een paar uur op de fysiotafel gelegen om mezelf een beetje op te lappen zodat ik kon spelen. Een uitnodiging voor Oranje ga ik natuurlijk niet negeren omdat ik een beetje last van je rug hebt. Dat beetje was stiekem best wel erg, maar dat probeerde ik een beetje te onderdrukken met wat pijnstillers.’

In Hamburg deelt Hertzberger een kamer met Robert van der Horst. ‘Horst was toen in onderhandeling met Rotterdam. Hij wist niet dat ik dat wist. Het was wel grappig om dan met elkaar op de kamer te liggen. Hij probeerde mij stiekem uit te horen over hoe het er bij Rotterdam aan toeging. Ik maakte daar natuurlijk een goed verhaal van, want ik vond het wel mooi als hij naar Rotterdam zou komen, wat uiteindelijk ook is gebeurd.’

Snel debuut

Het eerste duel op de Hamburg Masters is tegen Australië. Hertzberger begint op de bank. ‘Het was niet een enorme spectaculaire entourage. Er zaten wel wat mensen op de tribune, maar het was niet stampensvol. In die tijd hadden we nog geen wisselschema’s. Het was wachten wanneer ik erin kon.’

Dat was sneller dan verwacht. ‘Binnen een anderhalve minuut kreeg Marcel Balkestein een bal op zijn hoofd. Hij had een snee in zijn wenkbrauw geloof ik en ik moest erin. Er was weinig tijd om daar moeilijk of zenuwachtig over te doen.’

Eigen spel spelen

‘De eerste wedstrijd was best wel solide’, vertelt Hertzberger, ‘maar ook wel zoeken want ik kwam er toch redelijk vers in. Ik speelde centraal achterin, dan zit je wel midden in het spel. Uiteindelijk ging het best oké.’

Nederland verliest met 3-2 van Australië en ook in het duel met Duitsland gaat Nederland onderuit (5-3). In de laatste wedstrijd wordt Engeland met 5-4 verslagen. ‘Tegen Duitsland zat ik helaas op de tribune, maar tegen Engeland heb ik bijna de hele pot gespeeld. Ik stond aan de zijkant en speelde best wel een goede wedstrijd. Na afloop kreeg ik hier en daar ook complimenten’, zegt Hertzberger die met Oranje de Hamburg Masters afsluit op een derde plaats.

Maurits Hertzberger in actie voor Oranje tijdens de Hamburg Masters in 2009. Foto: privécollectie Maurits Hertzberger

Extra trainen

Het avontuur bij Oranje smaakt naar meer. Om zijn kansen te vergroten besluit Hertzberger voor zichzelf extra te gaan trainen. ‘Wat je niet moet onderschatten: als je niet in het Nederlands of een vertegenwoordigend elftal speelt, moet je het als hoofdklassespeler doen met de training van de club. Het gat naar de spelers die in Oranje zitten, wordt eigenlijk groter. Zij trainen meerdere keren per week met elkaar op het hoogste niveau. Dat niveau wordt elke keer hoger. Als clubspeler heb je niet zoveel mogelijkheden om extra te trainen. Dat is soms best lastig. Je moet kunnen aanhaken aan een bepaald niveau. Als dat helemaal uit jezelf moet komen is dat best een grote stap.’

Hertzberger: ‘Hoe kan ik er alles aan doen om daarbij te horen? Kan ik iets extra’s doen? Die extra’s zitten ‘m vooral in krachttraining en zorgen dat je topfit bent. En dan moet je een keer hopen dat je de kans krijgt om mee te doen. Dan kan je aanhaken op dat niveau. Anders blijf je op een bepaald niveau hangen van net wel, net niet goed genoeg. In mijn geval was het net niet goed genoeg.’

Twee interlands

Twee maanden na de Hamburg Masters maakt Hertzberger geen deel uit van de selectie voor het EK, die in eigen huis brons pakt. Ook daarna blijft een uitnodiging voor Oranje uit. De interlandcarrière van Hertzberger beperkt zich tot twee interlands.

‘Ik kwam erbij in Hamburg omdat een aantal spelers afwezig was. Voor het EK koos Michel naast de groep die hij al had voor jonge jongens als Billy Bakker en Constantijn Jonker en niet voor mij. Ik heb daarna zoals gezegd in mezelf geïnvesteerd en geprobeerd extra dingen te doen, maar een uitnodiging is niet meer gekomen. Het Nederlands elftal blijft toch ook een beetje een jurysport. Er moet maar net iemand bondscoach zijn die het in je ziet zitten. Daar moet je soms ook een beetje geluk bij hebben.’

Op een gegeven moment trok ik de conclusie dat Oranje er niet meer in zat en ging ik zelf ook andere keuzes maken. Dan is het ook klaar. Maurits Hertzberger over de keuze voor zijn maatschappelijke carrière

Twee jaar na zijn debuut voor Oranje zet Hertzberger, die overigens dit seizoen bij Rotterdam op de spelerslijst staat, een punt achter zijn topsportloopbaan. ‘Ik ben best abrupt gestopt. Op een gegeven moment trok ik de conclusie dat Oranje er niet meer in zat en ging ik zelf ook andere keuzes maken. Dan is het ook klaar.’

Hertzberger: ‘Voor mijn gevoel ben ik niet echt afgevallen voor Oranje. Het heeft geen vervolg gekregen en dat is voor mij wel echt anders. Ik werd opgeroepen voor het toernooi in Hamburg met het idee: we gaan kijken wat het verder kan zijn. Ik had niet direct de verwachting dat ik er automatisch bij zou zitten. Dat is misschien een ander gevoel dan dat je er misschien lang bij zit en als laatste afvalt voor een groot toernooi. Het was op dat moment wel een teleurstelling dat het bij die twee interlands is gebleven, maar nu, na zoveel jaar, heb ik er vrede mee.’

Maurits Hertzberger is werkzaam als senior marketeer bij T-Mobile

Lees ook: