Quirijn Caspers (Kampong) is in India om te spelen in de Hockey India League, waarin hij uitkomt voor de Kalinga Lancers. Voor hockey.nl schrijft hij elke week een blog over zijn tijd daar.
‘Na de vorige blog, waarin ik eindigde met: ‘niet klagen, gewoon genieten’, werd ik gelijk op de proef gesteld. Zaterdag vertrokken we vanuit onze thuisbasis Bhubaneswar via Mumbai naar Lucknow om onze eerste van 3 uitwedstrijden te spelen.
Bommelding
Na 10 minuten taxiën met het vliegtuig stonden we klaar voor vertrek. Op dat moment riep de piloot om dat we teruggingen naar de gate om vervolgens iedereen uit te laten stappen en opnieuw door security te laten gaan. Wat bleek? Vlak voor het opstijgen scheen er een telefoontje binnen te zijn gekomen… met een bommelding op onze vlucht. Ik ben al geen liefhebber van vliegen en om na deze melding met hetzelfde vliegtuig richting Mumbai te gaan, bezorgde me toch zweethandjes. Maar goed, laten we maar zeggen dat ik niet heb geklaagd en dat ik heb genoten.
Niet kopje onder
Binnen ons team was de eerste 2 weken gelukkig nog niemand ziek geweest. Maar in Lucknow was ik de eerste die koorts kreeg. De Indiase teamgenoten gaven me extra aandacht, knuffelden me en vroegen of er iets was dat ze voor me konden doen. De andere buitenlandse spelers werden daarentegen vooral ongemakkelijk, zodra ik in hun buurt was.
De verschillen in voorzichtigheid om (buik)griep te voorkomen, zijn groot. De één wast zijn handen om de 5 minuten en gaat niet (of niet kopje onder) in het zwembad. De ander drinkt het water gewoon uit de kraan. Je verkleint zeker je kansen als je voorzichtig bent, maar ik geloof ook dat het een stukje geluk of pech is, of je iets oploopt of niet.
Inmiddels heeft ongeveer ons hele team, met de vriendelijke groeten van ondergetekende, de koorts gehad. Hopelijk blijft het hierbij.
Survival of the fittest
De omstandigheden om op je top te presteren zijn dus niet ideaal. Spelen met koorts, een nare hoest door de smog, darmen die wat onrustig zijn; het hoort er allemaal bij en dat maakt de ervaring ook mooi. Ieder team hier heeft er last van: het is survival of the fittest!
Hot, smoggy thursday night
De eerste uitwedstrijd was in Lucknow tegen UP Wizards (winst: 10-2). Onze tweede uitwedstrijd was in Ranchi (verlies: 3-2). Ranchi in 4 woorden: Fantastisch publiek, smerige stad. In de Engelse Premier League vragen ze zich wel eens af of een goede nieuwe speler ook zal presteren ‘on a cold rainy tuesday night in Stoke’. Laat datzelfde maar gelden voor hockeyspelers ‘on a hot and smoggy thursday night in Ranchi’.
Inmiddels hebben we de 3e uitwedstrijd gehad tegen Mumbai en die met 6-4 gewonnen. (Caspers maakte de winnende, red.) We zijn nu halverwege de competitie. We hebben 3 wedstrijden gewonnen en 2 verloren. Ik verwacht dat we nog minimaal 2 overwinningen nodig hebben om de halve finales te halen. Die zijn overigens in Ranchi…
Boze eigenaren in de kleedkamer?
De overwinningen zijn natuurlijk vanuit sportief oogpunt belangrijk, maar het is ook wel lekker om te voorkomen dat er een aantal boze eigenaren in de kleedkamer staan. Aankomend weekend spelen we 3 wedstrijden in 4 dagen. Een mooie fysieke uitdaging om een goede prestatie neer te zetten. Op het moment is iedereen fit en maken we ons geen zorgen. Al realiseer ik me dat dat na een simpele salade zomaar anders kan zijn. Tot volgende week!’
Lees ook:
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.