Hockeyen in de Verenigde Staten: ‘Grow the game is het motto van de bond’

In de serie ‘Buitenlands avontuur’ verhalen van Nederlandse hockeyers en coaches die over de grenzen spelen en coachen, deze week Ralph Boersma (32). Hij is assistent bij het hockeyteam van Duke University in Durham, een prestigieuze universiteit in de Verenigde Staten.

De beslissing te reageren op een advertentie van Total Dutch Field Hockey om zomerkampen in New Jersey en omgeving te begeleiden, gaf het leven van Ralph Boersma een dermate andere wending waardoor hij al vier jaar werkzaam is in de Verenigde Staten.

De oversteek

Na het behalen van zijn master besloot Boersma in 2013 de Atlantische Oceaan over te steken. Hij was op dat moment coach van de heren van Hoeksche Waard en zou na de zomer ook aan de slag gaan bij de A-junioren van Victoria.

Zo geschiedde, maar ondertussen had Cupido zijn slag geslagen. Tijdens een van de clinics in de Verenigde Staten ontmoette Boersma zijn huidige vrouw Wesley Ann Drew, op dat moment speelster van het Amerikaanse zaalteam en assistent-coach op Rutgers University, onder de rook van New York in New Brunswick.

Het team van Duke met Ralph Boersma, Pam Bustin en Wesley Ann Drew. Foto: Natalie Ledonne

Langeafstandsrelatie

‘Na de zomer keerde ik terug naar Nederland en ben ik bij Victoria aan de slag gegaan. We hadden een langeafstandsrelatie en zochten naar de snelste manier om weer bij elkaar te zijn’, vertelt Boersma. De oplossing werd al snel gevonden. Het bleek dat Drew een master-opleiding kon volgen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Ze nam ook haar hockeystick mee en ging spelen voor Victoria in de Overgangsklasse.

Aan het einde van haar tweede seizoen bij de Rotterdamse club zag Drew een vacature bij Duke University. Hoofdcoach en voormalig Amerikaans international Pam Bustin was op zoek naar een nieuwe assistent. ‘Wes paste precies in het profiel en werd uiteindelijk aangenomen’, zegt Boersma.

Aan de slag als assistent

Opnieuw was de langeafstandsrelatie van korte duur, want na ongeveer anderhalve maand reisde Boersma ook af naar de Verenigde Staten. Nadat een andere assistent ervoor koos om elders hoofdcoach te worden, gooide Bustin een visje uit bij Drew: wat doet Ralph? Na een aantal gesprekken werd Boersma als assistent-coach toegevoegd aan de technische staf van Duke University.

Het team van Duke in actie in het Jack Katz Stadium in Durham, North Carolina. Foto: Natalie Ledonne

Boersma stapte een voor hem compleet nieuwe hockeywereld binnen. ‘Ik heb mij het meest verbaasd over de faciliteiten. Dat is wel van een ander kaliber dan in Nederland. Hockeyfaciliteiten, medische faciliteiten, alles is van het hoogste niveau. Als de meiden een nieuw paar schoenen nodig hebben, dan staat er diezelfde middag een nieuw paar schoenen klaar. Er is voor de meiden geen excuus om niet te presteren als je ziet wat er allemaal beschikbaar is en de hoeveelheid mensen die voor hen zorgt.’

Duke University

Duke is een van de meest prestigieuze universiteiten in de Verenigde Staten. De universiteit in de staat North Carolina scoort niet alleen hoog op academisch niveau ook op sportgebied spreekt Duke, bijgenaamd de Blue Devils, een flink woordje mee, met name in het basketbal. ‘Qua college is dat team het bekendste basketbalteam van Amerika. Spelers die letterlijk langs het raam van mijn kantoor liepen, spelen nu in de NBA’, zegt Boersma.

Ook op hockeygebied behoort Duke University tot de topploegen, hoewel de ploeg nog nooit de nationale titel won. ‘Jaarlijks haalt Duke de kwartfinales, maar de Final Four is nog een drempel. Het niveau van het hockey kan je niet zo een-op-een plakken op de Nederlandse situatie. Er zijn teams waar twee, drie meiden spelen die in de Hoofdklasse meekunnen, zoals Ashley Hoffman die nu bij hdm speelt.’

Weinig mannen die hockeyen

In de Verenigde Staten is hockey geen grote sport en vooral een vrouwensport. ‘Mannen kiezen toch vooral voor American Football, basketbal, lacrosse en de laatste jaren ook voor voetbal. Mannenhockey wordt vooral in Californië gespeeld en een beetje in de grote steden. De Amerikaanse mannen zijn op de Pan American Games als derde geëindigd achter Argentinië en Canada, maar voor mannen wordt hockey niet aangeboden op colleges en universiteiten.’

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Duke Field Hockey (@dukefh)

Het clublandschap in de Verenigde Staten bestaat voor 99 procent uit jeugd en speelt zich voornamelijk af aan de oostkust, grofweg vanaf New York tot aan North Carolina. Maar, er worden steeds meer gebieden ontgonnen voor hockey zoals de Texaanse stad Houston.

Ze werken er heel hard aan om in verschillende staten op jeugdniveau het hockey populairder te maken. Ralph Boersma over het werk van de Amerikaanse hockeybond

‘De bond wil onder het motto ‘Grow the game’ het hockey niet alleen in aantallen, maar ook geografisch laten groeien. Ze werken er heel hard aan om in verschillende staten op jeugdniveau het hockey populairder te maken. Het is dan belangrijk dat het Amerikaans damesteam goed presteert. Daarom is het jammer dat ze Olympische Spelen in Tokio hebben gemist.’

De jeugd speelt niet alleen hockey in clubverband, maar ook op middle en high school. ‘Als ze goed zijn én willen, kunnen ze op college nog hockeyen en daarna wordt het een lastig verhaal’, zegt Boersma. ‘Als volwassene is het lastig om te blijven hockeyen, dan moet je heel graag willen spelen en veel reizen. Of je moet in het nationale team terechtkomen.’

Leeftijdscategorie

Op Duke University werkt Boersma met meiden tussen de 18 en 22 jaar. ‘We hebben in het team Eva Nunnink, het zusje van Laura. Ze is net 23 geworden en die is echt de oma van het team. Haha. Maar zulke speelsters zijn zeer welkom, om een jong team bij de hand te nemen. Ze stralen een stuk rust uit. Er spelen op de universiteiten veel Nederlandse, Duitse en Engelse speelsters.’

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Duke Field Hockey (@dukefh)

Ook in de Verenigde Staten heeft de coronapandemie de competitie overhoop gegooid. Normaal gesproken begint het seizoen in augustus met een pre-season waarin de ploeg een aantal oefenwedstrijden speelt. Daarna begint de competitie en worden er twee wedstrijden per weekend gespeeld. De play-offs starten in november waarna er in vier rondes wordt gestreden om het nationaal kampioenschap. Maximaal kan een ploeg in drie maanden liefst 24 wedstrijden spelen.

Het seizoen is kort en omdat de meiden hier maar vier jaar hockeyen ligt er een zekere prestatiedruk op hen. Ralph Boersma over de speelsters bij Duke

‘Het seizoen is kort en omdat de meiden hier maar vier jaar hockeyen ligt er een zekere prestatiedruk op hen. Hierdoor zijn de wedstrijden geen doodgewone potjes. Het zijn iedere wedstrijd veldslagen. Haha. Ik ben na zo’n seizoen ook helemaal gesloopt en verrot.’

Omdat het seizoen in een hoog tempo wordt afgewerkt, is er eigenlijk geen tijd voor een derde helft zoals wij die in Nederland kennen. ‘De bus staat al te wachten als de wedstrijd klaar is. Je bent vooral met je team, met elkaar. Van TD’s hebben ze hier nog nooit gehoord. Dat sociale aspect mis ik. Dat je een koffie of een biertje drinkt en even bijkletst met bijvoorbeeld een andere coach.’

Naast het hockey

Boersma: ‘We proberen naast het hockey ook dingen te doen. Tijdens Halloween zijn we op een corona verantwoorde manier bij elkaar gekomen. We hadden onze auto’s in de straat van de hoofdcoach geparkeerd en de achterbak gedecoreerd en onszelf verkleed. Normaal gesproken hebben we voor het seizoen een teambuildingsdag en wordt het seizoen afgesloten met een banket.’

Ondanks het gemis aan de Nederlandse hockeycultuur is Boersma op zijn plek in de Verenigde Staten en Duke. ‘Wes en ik hebben het goed naar ons zin. We mogen werk doen dat we leuk vinden. We zijn iets aan het opbouwen en dat is meer dan alleen langs het veld staan. Er komen nu meiden binnen die Pam, Wes en ik hebben gerekruteerd. Je begint nu pas je eigen smaak aan het team te geven. Alles daarvoor stond al vast, die speelsters waren er al.’

Ralph Boersma voor het duel van Duke tegen Virginia Cavaliers in het Jack Katz Stadium in Durham, North Carolina. Foto: Natalie Ledonne

Grote interesse in spelen voor Duke

Dagelijks ontvangt Boersma mail van speelsters die interesse hebben om voor Duke te spelen. De universiteit heeft echter een gelimiteerd aantal scholarships en plekken in het team. Aan de technische staf is het om te bepalen of een speelster niet alleen past binnen het team, maar ook op het academische niveau van de universiteit. ‘Dat is de puzzel die je probeert te leggen.’

In tegenstelling tot een clubcoach in Nederland die per seizoen zijn of haar ploeg onder de loep neemt en doorselecteert, is Boersma inmiddels al aan het scouten voor de lichting van 2023. ‘Ik mag nog niet met de speelsters praten, want ze zijn nog te jong. Daar zijn hier allemaal regels voor. Maar ik houd hen in de gaten en bekijk beelden. Als ik dan met ze mag praten, bouw ik een relatie op. Ik praat dan ook met andere mensen om een plaatje te krijgen wie ik aan het rekruteren ben.’

Begeleiding

‘Als ze 15, 16 jaar zijn is het mijn taak om ze de laatste twee jaar van high school academisch te begeleiden zodat je moeiteloos door het toelatingsproces van de universiteit komen. In 2021 komen zeven meiden onze kant op en in 2022 hebben we er zes.’

De komende week richt Boersma het vizier weer op de huidige ploeg als de speelsters weer terugkeren op de campus. Na het acclimatiseren begint de loop- en krachttraining. De week erop beginnen de hockeytrainingen. Vanwege de coronapandemie staat in april, mei de strijd om het nationale titel op het programma. ‘Het grote doel is het kampioenschap.’

Lees ook: