Hockeyen in Litouwen: ‘Bij de bespreking zaten er 22 stille koppen’
In de serie ‘Buitenlands avontuur’ verhalen van Nederlanders die over de grenzen spelen en coachen of dat hebben gedaan. Deze week Casper Claassen. Hij is sinds december 2017 bondscoach van de heren van Litouwen.
Wat is er mooier dan een buitenlands avontuur? Hockeyen in een ander land. Spelen in Italië met zijn geschiedenis en heerlijk eten. Of Japan, een cultuur zo anders dan de Nederlandse. Maar vaak vormt de taal een barrière om te communiceren met coach en teamgenoten. Je spreekt zelf de taal niet of anderen spreken amper Engels. Als speler is er met Google Translate of de spreekwoordelijke handen en voeten nog wel uit te komen, maar voor een coach ligt dat net iets anders. Communicatie is essentieel om je visie over te kunnen dragen aan de spelersgroep. Dat gaat nu eenmaal makkelijker zonder taalproblemen.
Dat merkt ook Casper Claassen, de huidige bondscoach van de Litouwse heren. Hij spreekt Russisch, een taal die naast het Litouws nog veel wordt gesproken in de voormalige Sovjet-republiek. ‘De taalbarrière is er niet. Met de Russische taal maak ik verbinding met anderen, kan ik snel vertrouwen winnen en maak ik snel vrienden.’
Ik heb altijd stappen genomen die avontuurlijk zijn. Casper Claassen over zijn bondscoachschap van Litouwen
Bovendien kent Claassen het land en de cultuur goed omdat hij al geruime tijd in Litouwen woont, hoewel hij dit seizoen ook coach is van Maastricht Heren 1, dat in de Eerste Klasse uitkomt. ‘Ik heb in Litouwen een bedrijf gehad en ben verliefd geworden op het land, de cultuur en de mensen. Ik heb altijd stappen genomen die avontuurlijk zijn. Na mijn studie heb ik in Oekraïne en Bulgarije gezeten. In het hockey kreeg ik de kans om in Barcelona te spelen en dat heb ik ook gedaan.’
Het was dan ook geen verrassing dat Claassen in 2017 ‘ja’ zei tegen de aanbieding van de Litouwse hockeybond om bondscoach te worden van de heren. ‘Via een twinningproject van de KNHB heb ik drie seminars gegeven en daarmee overtuigde ik het bestuur van de Litouwse hockeyfederatie. Ze hadden daarvoor altijd op Russische leest geschoolde trainers, maar hadden honger naar Nederlandse coaches. Ze wilden een switch maken. Ik vond de uitdaging mooi. Eerlijk gezegd was het ook een mooie aansluiting op mijn CV’, zegt Claassen, die in Nederland onder meer Barneveld en Hisalis coachte en een aantal jeugdteams van Leiden onder zijn hoede had.
Introverte spelersgroep
Bij het nationale team van Litouwen kreeg Claassen te maken met een introverte spelersgroep. ‘De spelers hebben een andere structuur aangeleerd. In Nederland zijn spelers extraverter. Bij de bespreking zaten er 22 stille koppen. Ik moest eraan trekken. Hoe denken jullie erover? Wat is jullie visie? De spelers werken knetterhard, maar zijn ook leergierig. Bij het EK in 2019 leerden de jongens zich ontplooien. Met videoanalyses staan er nu ook spelers op en geven ze hun mening en stellen ze vragen.’
Als Claassen wordt gevraagd naar het grootste talent van Litouwen noemt hij zonder aarzelen de naam van Zygimantas Balsiukas. De 20-jarige aanvoerder van het nationale team en speler van Baltic Champs. In een onlangs gehouden verkiezing behoorde Balsiukas tot de beste veertig sporters van Litouwen.
‘Qua positie en mogelijkheden is hij te vergelijken met Mink van der Weerden, hoewel Mink natuurlijk twee niveaus hoger staat’, zegt Claassen. ‘Zygimantas heeft veel potentieel en beschikt over een knetterharde sleep. Hij is iemand die alles uit de kast haalt om te slagen.’
Litouwse international naar Maastricht
Balsiukas wordt de eerste mannelijke Litouwse hockeyer die in Nederland gaat spelen. Na de winterstop sluit hij namelijk aan bij Maastricht. ‘Vanaf de eerste dag dat ik hem zag, had ik de gedachte: hem mee te nemen. De bedoeling was om hem vanaf het begin van het seizoen bij Maastricht mee te laten spelen, maar door de coronacrisis wordt dat pas vanaf het nieuwe jaar.’
De komst van Balsiukas naar Nederland is niet alleen goed voor zijn eigen ontwikkeling, maar ook voor het hockey in Litouwen. De sport is klein in een land waar basketbal onbetwist op nummer één staat, maar de nationale hockeyfederatie heeft aspiraties.
‘De ambitie is om te groeien met de jeugd’, legt Claassen uit. ‘De sport wordt populairder, maar de groei is afhankelijk van de resultaten van de nationale ploegen. Door goede resultaten komt de sport onder de aandacht van de media. We moeten aan onze pr werken, waardoor de sport groter wordt en meer financieel ondersteund gaat worden door het olympisch comité.’
Derde niveau
Op internationaal niveau komt de huidige nummer vijftig van de wereldranglijst uit in de C-divisie. Vorig jaar op Gibraltar handhaafde Litouwen zich op het derde niveau mede dankzij een 5-3 zege op Malta. Komend jaar is het EK in het Portugese Lousada, waar Litouwen het op moet nemen tegen het gastland, Wit-Rusland, Tsjechië, Gibraltar, Turkije, Slowakije en Hongarije.
‘We handhaafden ons door echt héél hard te werken. Het wordt volgend jaar een mooie uitdaging, waarbij het essentieel is om niet te degraderen’, zegt Claassen die op dit moment vanwege het coronavirus niet naar Litouwen kan. ‘Nederland staat op de zwarte lijst. Ik kan niets anders doen dan afwachten. In de tussentijd stuur ik trainingsstof naar mijn assistent Donata (Grigiene, red.).’
Ondanks de huidige situatie heeft Claassen het enorm naar zijn zin als bondscoach van Litouwen. ‘Tijdens de EK op Gibraltar kreeg ik een aanbieding om coach te worden van een nationaal damesteam, maar ik heb nee gezegd. Voor mij is het een feest om hier te werken. Ik heb er plezier in. Litouwen is een klein land, maar nog niet klaar op hockeygebied. Binnen een aantal jaar willen we op de wereldranglijst een stap of vijf à tien te maken. Als dat gebeurt, hebben we het behoorlijk goed gedaan.’
Lees ook:
- Hockeyen in Finland: ‘Ze zijn blij met alles wat hen beter maakt als hockeyer’
- Hockeyen in Zuid-Afrika: ‘Hoopte niet dat ze dachten dat ik een Eva de Goede was’
- Hockeyen in Japan: ‘Gedrevenheid van Japanners is indrukwekkend’
- Hockeyen in Wit-Rusland: ‘Gekapt en gelakt gingen de speelsters het veld op’
- Hockeyen in Frankrijk: ‘Een biertje drinken na afloop kenden ze niet’
- Hockeyen in Valencia: Van Zuilekom is zo enthousiast, dat hij Paella Cup organiseert
- Hockeyen in Italië: ‘Je wordt meegenomen in het Italiaanse familiegevoel’
- Nederlandse Vikingen willen met Noorwegen hogerop
- Hockeyen in Maleisië: ‘M’n mooiste hockey-avontuur in het buitenland’
- Hockeyen in Tsjechië: ‘Elk team had wel twee of drie beren’
- Hockeyen in Ierland: ‘Een TD in Nederland stelt niets voor vergeleken met Ierland’
- Hockeyen in Engeland: ‘Spijbelen om Chelsea te zien voetballen’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.