Hockeyen in Portugal: ‘Het nationale team voelt als familie’

In de serie ‘Buitenlands avontuur’ verhalen van Nederlandse hockeyers die over de grenzen spelen of hebben gespeeld, deze week Fabio Vieira (18). De speler van overgangsklasser Reigers is Portugees international.

Als Fabio Vieira het kunstgrasveld in het Portugese Lousada betreedt en klaar gaat staan voor de volksliederen kijkt hij naar de tribune. Daar zitten zijn ouders, naast familie die vanuit Lissabon naar het noorden van Portugal is gereisd. Een belangrijk persoon is er niet bij: opa Vieira. De overleden grootvader plantte het zaadje waardoor Fabio Vieira met bal en stick zijn debuut gaat maken voor Portugal.

‘Hij zou heel trots zijn geweest’, zegt Vieira, zoon van een Portugese vader en een Nederlandse moeder, over dat speciale moment. ‘Door mijn opa ben ik gaan hockeyen. Hij speelde in Portugal voor Benfica en was een van de oudste leden van de club. De hockeyverhalen van mijn opa zijn goed binnengekomen, beter dan de voetbalverhalen van mijn vader’, lacht Vieira.

Bondscoach Bernando Fernandes van Portugal spreekt zijn manschappen toe. Foto: Fabio Vieira

Reigers

Op clubniveau speelt Vieira sinds de zomer voor de Reigers, de club uit Hoofddorp waarvoor hij tot zijn elfde speelde voordat hij de overstap naar Pinoké maakte. Als speler van de Steekneuzen werd Vieira gevraagd om voor Portugal uit te komen. Inmiddels heeft de nog maar 18-jarige verdediger al 15 A-interlands achter zijn naam en speelde hij een interland voor de nationale zaalploeg.

‘Zo’n vier jaar geleden kwam ik contact met Bernardo Fernandes, de Portugese bondscoach die op dat moment ook coach was van Venlo. Mijn vader en ik zijn bij Venlo gaan kijken en hebben met hem gesproken. Hij nodigde mij uit voor een stage in Porto. Ik ben gegaan. Het leek mij gaaf om mee te maken.’

Fysiek

Tijdens de stage viel Vieira meteen het fysieke spel van de Portugezen op. ‘Dat was wel andere koek. De scheidsrechter fluit niet voor een duw. Daar moest ik aan wennen. Ook hebben de spelers meer temperament. Dat tonen ze in duels en tegen de scheidsrechter, maar ook onderling komt het temperament af en toe naar boven. Dan kunnen ze over een dingetje een halfuur discussiëren.’

Fabio Vieira voor Portugal in actie tegen Rusland tijdens de Hockey Open Series in 2018. Foto: Fabio Vieira

Vieira: ‘Ik discussieer ook met de coach en teamgenoten. Dan moet ik langs de lijn gaan staan, terwijl ik denk dat ik aan de binnenkant beter sta. Ze luisteren dan wel, omdat ik uit Nederland kom en zij Nederland zien als voorbeeld. Daar hebben ze respect voor.’

Alles doen we samen. Dat geeft een warm gevoel Fabio Vieira over het nationale team van Portugal

Inmiddels voelt Vieira zich thuis bij het nationale elftal van Portugal. ‘Het voelt als familie. Jong en oud gaan met elkaar om. Alles doen we samen. Dat geeft een warm gevoel. In Nederland ben je toch meer op jezelf aangewezen.’

Tijdens de trainingsstage wist Vieira de bondscoach te overtuigen, want hij kreeg een uitgenodiging om met Jong Portugal mee te doen aan het EK onder 21 in Valencia in 2017. Op dat moment was Vieira pas 15 jaar oud. ‘Het was eigenlijk al snel zeker dat ik mee mocht naar dat EK. Het niveau ligt een stuk lager dan in Nederland. Hockey is ook een minder belangrijke sport in Portugal.’

Gave ervaring

Dat bleek ook uit de resultaten op dat EK. In de poulefase incasseerden de jonge Portugezen dertig doelpunten in drie wedstrijden. Jong Oranje was met 10-0 te sterk. ‘Het was een gave ervaring’, zegt Vieira ondanks de uiteindelijke degradatie naar het tweede niveau. ‘Je speelt tegen toppers. Het was mooi om tegen Terrance Pieters en Thijs van Dam te spelen. Ze hebben beiden hun debuut gemaakt in het grote Oranje. Zelf heb ik nooit in het Nederlands team gespeeld, alleen in districtsteams. De kans bij Nederland is ook klein, alleen de beste van de besten spelen. Maar ik heb zeker geen spijt van mijn keuze voor Portugal. Het is heel gaaf om mee te maken. Ik reis door heel Europa. Ik denk wel dat een paar ploeggenoten van Reigers jaloers zijn’, lacht Vieira.

Het team van Jong Portugal tijdens het EK onder 21 in Valencia in 2017. Foto: Fabio Vieira

Een jaar na het EK in Valencia maakte Vieira zijn debuut voor het ‘grote’ Portugal. Hij werd geselecteerd voor de Hockey Series Open, een van de kwalificatietoernooien voor een ticket voor de Olympische Spelen in Tokio.

Ik was ook trots en het zingen van het volkslied betekende veel voor me Fabio Vieira over zijn debuut in het nationale team van Portugal

‘De eerste wedstrijd tegen Wit-Rusland stond ik meteen in de basis. Het is speciaal om voor je land te spelen. Dat maken niet veel jongens mee. Mijn vader was trots dat hij zijn zoon zag spelen in het shirt van Portugal. Ik was ook trots en het zingen van het volkslied betekende veel voor me. Ik vond het ook spannend, maar het ging goed, heb goed gespeeld. Helaas verloren we in de allerlaatste seconde.’

Fabio Vieira betreedt met zijn ploeggenoten het veld in Lousada. Foto: Fabio Vieira

Portugal eindigde uiteindelijk als vijfde in de poule van zes en wist zich niet te plaatsen voor de volgende ronde. De ‘Road to Tokio’ eindigde in eigen land. Heel verrassend was dat ook niet. De Portugezen staan op de wereldranglijst op een 41ste plaats net achter Thailand, maar voor Sri Lanka. Slechts een keer was Portugal present op een eindtoernooi en dat was op het EK van 1974 waar de ploeg als zestiende en laatste eindigde. In 2017 degradeerde Portugal naar het derde niveau. De ploeg hoopt volgend jaar in eigen land weer terug te keren naar de B-divisie.

Ambities

‘We hebben zeker kans om te promoveren’, zegt Vieira. ‘Dat is ook onze ambitie. Maar de grootste ambities liggen in de zaal. Over twee jaar willen we in de zaal een eindtoernooi, een EK of een WK, spelen.’

Lees ook:

• Hockeyen in Litouwen: ‘Bij de bespreking zaten er 22 stille koppen’
• Hockeyen in Finland: ‘Ze zijn blij met alles wat hen beter maakt als hockeyer’
• Hockeyen in Zuid-Afrika: ‘Hoopte niet dat ze dachten dat ik een Eva de Goede was’
• Hockeyen in Japan: ‘Gedrevenheid van Japanners is indrukwekkend’
• Hockeyen in Wit-Rusland: ‘Gekapt en gelakt gingen de speelsters het veld op’
• Hockeyen in Frankrijk: ‘Een biertje drinken na afloop kenden ze niet’
• Hockeyen in Valencia: Van Zuilekom is zo enthousiast, dat hij Paella Cup organiseert
• Hockeyen in Italië: ‘Je wordt meegenomen in het Italiaanse familiegevoel’
• Nederlandse Vikingen willen met Noorwegen hogerop
• Hockeyen in Maleisië: ‘M’n mooiste hockey-avontuur in het buitenland’
• Hockeyen in Tsjechië: ‘Elk team had wel twee of drie beren’
• Hockeyen in Ierland: ‘Een TD in Nederland stelt niets voor vergeleken met Ierland’
• Hockeyen in Engeland: ‘Spijbelen om Chelsea te zien voetballen’