Mark & Marij: ‘We keken meer naar elkaar dan naar de wedstrijd’

Happy Valentines Day! Vandaag lichten we 3 hockeystelletjes uit, die een bijzondere hockey-liefdesgeschiedenis hebben. Mark en Marij de Vries ontmoetten elkaar op 18-jarige leeftijd toen ze beiden als bondsscheidsrechter waren ingedeeld om een wedstrijd te fluiten. Het was liefde op het eerste gezicht en nu, 30 jaar later, zijn ook alle 3 hun kinderen scheidsrechter.

‘Oh, die is wel heel erg leuk’, dacht Marij toen ze die eerste wedstrijd samen met Mark floot in Zoetermeer. Marij: ‘We hebben nauwelijks iets van de wedstrijd gezien, we keken eigenlijk alleen naar elkaar.’ Na de wedstrijd kletsten de scheidsrechters nog wat na aan de bar, en nodigde Marij Mark uit voor een housewarming. ‘Onder het mom dat hij dan meer mensen kon leren kennen. Hij kwam uit oost-Nederland en was nog maar net in Den Haag komen wonen.’ Zo kwam het balletje aan het rollen en binnen de kortste keren hadden de 2 een relatie.

‘Meer naar elkaar kijken’

Het beoordelingsformulier dat de twee scheidsrechters kregen na die eerste gefloten wedstrijd hebben ze bewaard en 30 jaar later nog altijd in hun bezit. ‘Ondanks het feit dat wij alleen oog hadden voor elkaar, staat op dat formulier het advies dat we ‘meer naar elkaar moesten kijken’, lacht Marij. Dat advies volgde het nieuwe koppel maar al te graag op.

Het bondsscheidsrechterskoppel was in de beginjaren behoorlijk uniek. ‘Vooral omdat ik als vrouwelijke bondsscheidsrechter ook herenwedstrijden floot. Dat kwam in die tijd nog niet veel voor.’ Tussendoor, toen Mark een tijd in het buitenland zat, was het nog even uit tussen de twee scheidsrechters. ‘Maar toen hij weer terug in Nederland was hebben we elkaar gebeld en voelden we allebei dat we er echt voor wilden gaan.’

Fluittalent doorgegeven

De twee zijn nog altijd samen en kregen 3 kinderen. Het fluittalent hebben ze duidelijk aan hun nageslacht doorgegeven: alle 3 de kinderen zijn ook hockeyscheidsrechter. ‘De oudste, een dochter van 17, is nu zelfs CS-plusser. We zijn echt een scheidsrechtersfamilie. Mijn vader, zijn vrouw, mijn tweelingzus en Mark zijn broer floten ook voor de bond.’

Hockey is leuk, maar fluiten is leuker, vinden Marij en Mark. ‘Ik kan ook beter fluiten dan hockeyen’, geeft Marij toe. Zij groeide door als scheidsrechter naar de hoofdklasse, Mark stopte met fluiten omdat hij voor zijn werk veel in het buitenland zat. Beide fluiten nog altijd, bij HCHN in Nijverdal. ‘Het is fijn om elkaar feedback te kunnen geven’, vindt Marij. ‘Na een wedstrijd bespreek ik altijd bepaalde beslissingen met Mark.’

‘Wij zijn voor de scheids!’

Het scheidsrechtersgezin steunt elkaar door dik en dun, blijkt uit de verhalen van Marij. ‘Ik floot een keer de dames van Kampong. Een radioverslaggever vroeg toevallig aan mijn familie voor wie ze waren. Hij rekende niet op het antwoord: ‘wij zijn voor de scheids!’. Als we hockey op tv kijken zijn we nog steeds voor de scheids.’

Wat heeft de familie De Vries, wat een goede scheidsrechter kenmerkt? ‘Consequent durven zijn’, vindt Marij. ‘De leiding kunnen nemen en achter je beslissing durven staan. Maar je moet ook je de wedstrijd aan kunnen voelen en je eigen rol kunnen relativeren. ’ Want fluiten is echt anders dan in een team meehockeyen. ‘Je bent toch meer als individu bezig, ondanks dat het met scheidsrechters onderling ook erg gezellig is en je in het veld als een team moet staan.’

Romantische man

Gaan Marij en Mark nog iets doen met Valentijn? ‘Het is het laatste zaalweekend, dus ik sta gewoon te fluiten’, lacht Marij. ‘Maar ik denk dat ik wel een bosje bloemen of ontbijtje op bed mag verwachten. Mark is wel een romantische man.’