Redactiekeuze: hét hockeymoment van 2015

Er is veel gebeurd op en rond de hockeyvelden in 2015. Van wereldtitels in de zaal (Oranje Heren en Dames, Powerchair) tot een Europese titel op het veld. Maar ook verlies of ander drama heeft afgelopen hockeyjaar niet ontzien. En er zijn veel hockeyverenigingen die zich creatief hebben ingezet voor de meest uiteenlopende goede doelen of hun eigen goede doel, zoals een mooi veld of clubhuis. Iedereen heeft wel zo zijn of haar favoriete hockeymoment. Zo ook de redacteuren van hockey.nl.

Janneke’s moment: Gouden Stick voor Sander de Wijn

Nog maar net aangetreden als manager van hockey.nl wachtte mij een schone taak: op pad met een vergulde hockeystick! Sander de Wijn was de gelukkige ontvanger van de prijs voor ‘beste speler van het seizoen 14-15’. Dus toog ik – telefoonnummer van Max Caldas, die de stick ging uitreiken, op zak – richting Kampong. Met dank aan Kamponger Arnoud Wolff, die het (blauwe) hart op de juiste plaats heeft zitten, schoten we een video van de uitreiking en de eerste reactie van Sander.

Sander was blij, Max was trots, het massaal toegestroomde Kampongpubliek enthousiast, de zon scheen en er was bier: wat kan een kersverse hoofdredacteur zich nog meer wensen? Topdag!

Marco’s moment: Hockeyproject in Rosario

Mijn moment van het jaar stamt uit Rosario in Argentinië, waar ik in december verslag deed van de HWL. Wat me vooral is bijgebleven, is een ontroerend hockeyproject voor kinderen uit arme wijken.

Toen ik in Rosario zomaar één van die arme wijken binnenliep, werd ik door de locals streng toegesproken. Ik was absoluut niet welkom. Het probleem is dat hockeyende kinderen daar ook last van hebben. Degenen die het team van hun wijk vertegenwoordigen, spelen uitwedstrijden in die andere, wellicht gevaarlijke wijken. Voor hen telt er maar 1 ding. Hoe komen ze zo veilig mogelijk bij de thuisspelende ploeg?

Het gaat zelfs zo ver dat de uitspelende ploegen punten verdienen voor de manier waarop ze bij de thuisploeg zijn gekomen. Voor een overwinning krijg je in de betreffende competitie dan ook helemaal geen punten. Veiligheid, daar draait het om. Heel bijzonder.

Joliens moment: Sint met vluchtelingen

Eén van de mooiste momenten vond ik de Sinterklaas-spelletjesochtend op HC Naarden. De club organiseerde die voor de vluchtelingen uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum. Elk vluchtelingenkind werd gekoppeld aan een jeugdspeler van Naarden. Mooi om te zien dat taalbarrières en cultuurverschillen op zo’n ochtend slechts kleinigheidjes zijn. De blonde en donkerharige koppies werden bij elkaar gestoken, er werden meteen vriendschappen gesloten en iedereen stortte zich fanatiek op de spelletjes.

Het meest onwennig was misschien wel het contact tussen de ouders. Maar om maar een aloud cliché uit de kast te trekken: sport verbroedert. Zowel buitenlandse als Nederlandse vaders besloten een balletje mee te trappen in wat eindigde in een sportief en gezellig potje voetbal. Ik heb er glimlachend en kiekjes schietend van staan genieten. Well done HC Naarden. Faith in humanity: restored.

Jeroens moment: Indiase hockeyvreugde op de parkeerplaats

Het is moeilijk kiezen. Kies ik voor het prachtige eerbetoon van Kenny Bain aan zijn opa tijdens de historische 19-2 EHL-zege van Amsterdam in Hamburg? Voor de fantastische 6-1 overwinning van de Oranje Heren in de EK-finale op angstgegner Duitsland, of het uitzinnige publiek op de tribunes in Raipur tijdens de HWL-wedstrijden van hun Indiase helden?

Allemaal mooie momenten die op mijn netvlies staan gebrand, maar mijn hart gaat toch wel het meest uit naar wat er net buiten datzelfde stadion in Raipur afspeelde. Het decor is de parkeerplaats in de vroege ochtend van de finaledag. Indiase kinderen spelen in de brandende zon een potje hockey. Op slippers, met stokken en met een fanatisme en lol waar ik als toevallige passant enorm van genoot. Die passie en het plezier dat van hun gezichten afspatte, daarin ligt voor mij de essentie van sport.

Pieters moment: Oranje Heren Europees Kampioen

Voor het eerst in mijn leven zat ik op de perstribune bij een Nederland – Duitsland. Dan ben je ‘neutraal’. Het feit dat er zowel aan mijn linker- als rechterzijde Duitse verslaggevers zaten, deden mijn neutraliteit geen goed. Eerdere grote sportclashes met de Duitsers schoten door mijn hoofd: ’74. Ik was nog niet geboren, maar herinner me Cruijffs rush als de dag van gister. ’88 halve finale zal ik nooit vergeten; passje Wouters op van Basten en de graaiende doelman Immel. 90’ Rijkaard en Völler die elkaar rauw lustten en daarvan begonnen te kwijlen.

Geen hockey? Jawel. 2008. Olympische Spelen. Onterecht verlies in de halve finale na strafballen. 2012. Verlies in de Olympische finale, een lelijke, Duitse 1-2. Nederland heeft dit Europees Kampioenschap veel beter hockey laten zien dan Duitsland. Maar wat is dat waard in finales? Ik geloofde niet dat we onze oosterburen zouden pakken. Maar de jongens op het veld gelukkig wel. Dankzij een weergaloze eerste helft werd het 6-1! Wat een heerlijkheid om op deze manier van de Duitsers te winnen. Een geluk dat ik van dichtbij mocht proeven.


Wat vind jij? Praat mee...