Geplande skivakantie Kees Plat werd trip met Oranje naar Spanje

Het Nederlands elftal is het hoogst haalbare voor een hockeyer. Slechts 882 spelers trokken ooit het shirt van Oranje aan. Kees Plat (59) speelde in 1990 drie interlands tijdens een vierlandentoernooi in Spanje.

Alles was in kannen en kruiken. In de winterstop van de Hoofdklasse zou Kees Plat samen met een teamgenoot van HGC en hun beide vriendinnen op skivakantie gaan. Even er tussenuit. Even geen hockeystick. Ontspannen en het hoofd leegmaken voor de tweede helft van het seizoen. Door een belletje van bondscoach Hans Jorritsma kwam er uiteindelijk niets van de geplande skivakantie terecht. In plaats van ski’s dus toch de hockeystick en geen sneeuw en kou op de piste maar de zon en warmte in Spanje.

‘Ik woonde in die tijd in een studentenhuis met vijf man onder wie Paul van Ass (huidige HGC-coach, red.)’, begint Plat zijn verhaal. ‘Op een gegeven moment werd er gebeld. ‘Kees, Jorritsma aan de lijn’. Dat moet een geintje zijn, dacht ik en zei: ik bel wel terug. Ik heb nu even geen tijd.’

Niet veel later hing Plats clubcoach Mark Bouwman aan de lijn. ‘Hij vertelde dat ik gebeld zou worden door Jorritsma. Het bleek helemaal geen grap. Het Nederlands elftal had een trip naar Spanje en een aantal spelers was verhinderd en ze zochten vervangers en een van die vervangers was ik.’

Portret Kees Plat als speler van HGC. Foto: privécollectie Mark Bouwman

Begonnen bij mini’s HGC

Sinds begin jaren tachtig van de vorige eeuw speelde Plat in het eerste team van HGC. De verdediger kwam als mini bij de club uit Wassenaar binnen. ‘Ik wilde voetballen, maar een vriendje wilde hockeyen en ik ben met hem meegegaan. Omdat we te jong waren om ons aan te melden bij De Kieviten, zijn we bij HGC terecht gekomen. Het was wel een stuk verder fietsen, maar HGC was voor mij een heel warm bad.’

Plat doorliep in de daaropvolgende jaren alle hoogste jeugdelftallen, maar van daaruit stroomde hij niet door naar Heren 1. Via de tussenstations Heren 3 en 2 kwam Plat alsnog in het eerste van HGC terecht. Als basisspeler groeide Plat in de jaren erna uit tot een inschuivende laatste man, die beschikte over een goed spelinzicht, in een ploeg met spelers als Gijs Weterings, de gebroeders Delissen en Stephan Veen. ‘Die vrije rol lag mij goed. Ik was niet de snelste, maar kon goed anticiperen. Hierdoor leek het alsof ik snel was. Haha.’

Ondanks dat Plat flink wat jaren meedraaide in het vaandelteam van HGC en de top van de Hoofdklasse was het Nederlands elftal nooit onderwerp van gesprek. In de jeugd kreeg hij nooit een uitnodiging voor vertegenwoordigende elftallen. ‘In Oranje was René Klaassen (laatste man van Kampong, red.) de vaste kracht. Hij was echt goed. Na hem kwam er een hele tijd niets en daarna kwam ik misschien.’

Complete verrassing

Plat hield helemaal geen rekening met een uitnodiging van het Nederlands elftal en keek reikhalzend uit naar de wintersport. Dat Jorritsma hem mee wilde nemen naar het vierlandentoernooi in Spanje verraste Plat dan ook compleet. ‘Het was een toetje dat uit de lucht kwam vallen. Ik was op dat moment al 27 jaar. In het begin twijfelde ik nog, want ik ging toch skiën? Maar, ik besefte al snel dat dit de kans van mijn leven was. Het was een droom die uitkwam. Als klap op de vuurpijl werden we dat jaar met HGC ook nog landskampioen. Het was een jaar om niet snel te vergeten.’

Kees Plat in actie voor HGC. Foto: privécollectie Mark Bouwman

Omdat Oranje een maand na het vierlandentoernooi zou beginnen aan het WK in Pakistan, bestond de selectie voor de trip naar Spanje uit een mix van drie spelers die net als Plat hun debuut zouden maken, vijf met slechts een paar interlands achter hun naam, vier WK-gangers (Harrie Kwinten, Marc Benninga, Simon Zijp en Stephan Veen) en Jan Hidde Kruize, die na het toernooi afscheid nam als international.

‘Het zijn geen verkeerde namen en daar mocht ik dan tussen staan’, blikt Plat terug. ‘Je begrijpt dat ik hartstikke trots was. Ik vond het geweldig. Het doet wel wat met je als je voor de eerste keer een oranje-shirt aantrekt en naar het volkslied luistert. Ik kreeg er een enorme boost van, er kwam extra adrenaline los. Heel bijzonder. Ik had hiervoor wel tien skivakanties willen overslaan. Haha.’

Joost Bellaart mee als coach

Bondscoach Jorritsma bleef in Nederland achter om zich voor te bereiden op het WK. Zijn assistent Joos Bellaart nam in Spanje de honneurs waar. ‘Joost was echt een mensenmens’, omschrijft Plat de coach die vorig jaar op 69-jarige leeftijd overleed. ‘Hij deed voorkomen alsof we al jaren in het Nederlands elftal zaten. Dat gaf ons extra zelfvertrouwen.’

Aan de Costa del Sol in Benalmedena verloor Nederland het eerste duel van het toernooi van Engeland (1-2) door een treffer in de voorlaatste minuut. Frankrijk werd vervolgens met 3-0 verslagen waarna de Oranje Heren tegen gastheer Spanje met 3-3 gelijkspeelden. Met een derde plaats en de interlanddas als tastbare herinnering aan zijn Oranje-debuut keerde Plat huiswaarts. ‘Ik ben onlangs op zoek gegaan naar die das, maar die kan ik niet meer vinden. Dus als de KNHB er nog eentje heeft, dan houd ik me aanbevolen.’

Met drie wedstrijden in drie dagen in Spanje zat de interlandcarrière er voor Plat ook op. Thuis op de bank zag hij het Nederlands elftal in Pakistan de wereldtitel winnen. ‘Ik speelde erg goed in Spanje en had gehoopt dat ik misschien als reserve mee zou mogen naar Pakistan. Ik had dat geweldig gevonden. Logisch gezien was dat onzin, want dan hadden er echt mensen geblesseerd moeten raken en dat wilde ik ook weer niet.’

Plat: ‘Na het WK namen wel spelers afscheid, maar ik was ook niet de jongste meer. Aan het einde van het seizoen begon ik met mijn maatschappelijke carrière. Dat kon ik niet goed combineren met hockey. Natuurlijk had ik graag meer interlands gespeeld, maar terugkijkend had ik er veel meer voor moeten doen en laten. En, geen broodjes kroket moeten eten. Haha.’

Bericht uit De Telegraaf over het vierlandentoernooi in Benalmadena waaraan de Oranje Heren in 1990 aan deelnamen.

‘Kroketten Kees’

Met dat laatste doelt Plat op een voorval tijdens een competitiewedstrijd met HGC waardoor hij de bijnaam ‘Kroketten Kees’ kreeg. ‘Ik had te weinig gegeten en kreeg tijdens een wedstrijd ontzettende trek. Tegen mijn vader, die altijd kwam kijken, zei ik: haal even snel een broodje, want ik voel me dizzy. Hij kwam met een broodje kroket terug. Haha. Ik nam het broodje mee de kleedkamer in. De coach zag mij met dat broodje kroket zitten en ontplofte. Achteraf gezien was dat niet handig en vanaf dat moment was ik ‘Kroketten Kees’.’

Na het succesvolle seizoen met het debuut in Oranje en het landskampioenschap van HGC besloot Plat in de zomer van 1991 te stoppen. ‘Werk kwam voorop te staan en dat deed het hockey ook geen goed. Halverwege het seizoen kwam ik op de bank te zitten. Na dat seizoen ben ik gestopt. Het was mooi geweest.’

Plat: ‘Ik heb een mooie tijd in het hockey gehad en zou het zo weer over doen. Mijn talent had de overhand. Op fysiek gebied had ik meer moeten investeren. Heb ik daar spijt van? Spijt is een groot woord. Ik vind het wel goed zo. Hoewel, ik vind het wel jammer dat ik nooit in het Nederlands zaalteam heb gespeeld. Zaalhockey is een heel leuk spelletje en het ging mij ook aardig af.’

Kees Plat is werkzaam bij ABN AMRO als relatiemanager transport en logistiek.

Lees ook:

1 Reactie

  1. PascalvanderPlas

    Nice Kees!

Wat vind jij? Praat mee...