Nederland wint in Karachi van Pakistan, fruit daalt op de spelers neer

In de serie ’40 jaar Champions Trophy’ blikken we terug op de mooiste momenten van het beroemde toernooi, dat in Breda voor de laatste keer gespeeld wordt. Vandaag de eerste Nederlandse zege in de Champions Trophy van 1981, in Karachi, tegen een veel sterker geacht Pakistan. Oud-international Cees Jan Diepeveen (61) zal de sinaasappels die langs z’n gezicht vlogen, niet snel vergeten.

Bóós waren de Pakistaanse supporters op hun helden, op dat moment de beste hockeyers van de wereld. Zij waren de wereldkampioen van 1978 en zouden een jaar later ook weer de beste zijn. Maar hun helden hadden in de Champions Trophy met 0-1 van Nederland verloren. De supporters renden het veld op en bekogelden hun eigen hockeyers met sinaasappels en bananen. De politie betrad ook het veld, met stokken, om de spelers te beschermen. Ondertussen werden de Nederlandse hockeyers bewonderd: soms stiekem in de billen geknepen en liefkozend op de schouder geslagen.

‘Het voelde nooit echt bedreigend. Zo was het Pakistaanse hockeypubliek gewoon. Bloedfanatiek’, vertelt hockeylegende Diepeveen in zijn huis in het centrum van Bloemendaal, dichtbij zijn geliefde hockeyclub, waar hij zijn hele carrière speelde. Met 286 interlands was de linkerverdediger en linkermiddenvelder lang recordinternational. Hij speelde de Olympische Spelen van 1984, 1988 en 1992 en werd wereldkampioen met Oranje in het Pakistaanse Lahore in 1990.

‘Echt een bizarre heksenketel’

‘Het publiek was helemaal idolaat van hockey. Zó ongelofelijk fanatiek, zeker naar hun eigen spelers. Als je van ze verliest, respecteren ze. Als je van hun helden wint, bekogelen ze hun eigen ploeg.’ Nooit zal de rustige Diepeveen vergeten wat er voor de wedstrijd gebeurde, toen Kruize en hij het stadion van Karachi betraden voor de warming-up.

‘We hoorden een enorm geluid. Het werd steeds harder. We keken elkaar aan, maar snapten eerst niet wat er aan de hand was. We keken om ons heen. Het kwam omdat Ties en ik als eerste het veld opliepen. Daarom ging het publiek schreeuwen. Het was echt niet normaal wat voor lawaai er van de tribunes kwam. Ik weet niet hoeveel mensen er waren, maar het zouden er veertigduizend kunnen zijn. Of zestigduizend. Echt een bizarre heksenketel. Met verschillende vakken hè, voor mannen en voor vrouwen. Zo ging dat daar.’

Cees Jan Diepeveen in actie.

Voor de dan 25-jarige linksachter Diepeveen is het een enorme uitdaging om tegen de Pakistanen te spelen. Uiteraard stonden de Pakistanen altijd bekend als baltovenaars, maar er was meer. ‘Ze speelden ook heel hard en vies. Dan tikten ze stiekem met hun stick even in je ribben, als niemand keek. Verder waren ze ongelofelijk snel en handig. Ik heb tegen Pakistan geleerd om als verdediger alleen maar naar de bal te blijven kijken. Niet naar hun lichaamsbewegingen. Voor ons waren het de leukste maar ook de moeilijkste wedstrijden.’

Paul Litjens was topscorer met elf doelpunten

Mede dankzij de zege op Pakistan en de 7-5 winst op Australië grijpt het Nederlands elftal voor het eerst de Champions Trophy. De eerste twee edities in 1978 (Lahore) en 1980 (Karachi) waren voor de uitvinders zelf. 1981 werd een prooi voor de Oranje Heren, mede dankzij het ontketende strafcornerkanon Paul Litjens, die met elf doelpunten topscorer werd van het toernooi.  Een jaar later greep het Nederlands elftal weer de zilveren bokaal van vijf kilo, in het Wagener Stadion in Amstelveen. Daarna zou het tot 1996 duren, voordat Oranje weer succesvol was in het sterkst bezette hockeytoernooi dat er bestond.

Portretfoto Cees Jan Diepeveen voor EK hockey 1983 in Amstelveen.

Tien gulden per dag vergoeding

‘Wij waren heel trots. Pakistan in Pakistan verslaan, dat was een unicum. Of we een feestje hebben gevierd, weet ik niet eens meer. Ik weet alleen dat het ongelofelijk warm was in Pakistan en dat we een week moesten bijkomen van die trip. Tegenwoordig zijn alle internationals een soort semi-profs. Maar wij moesten er nog werken naast. En wij kregen bij het Nederlands elftal maar een tientje per dag vergoeding.’

Het was in de tijd dat de strafcorner nog in de cirkel gestopt en geslagen mocht worden. De sleeppush bestond nog niet. De hockeysticks waren van hout. Het hockey bevond zich in de overgang van gras en kunstgras. Zo speelde Bloemendaal alle thuiswedstrijden op gras. Door de week moesten ze noodgrepen uithalen om op kunstgras te trainen als ze een uitwedstrijd niet op gras speelden.

Cees Jan Diepeveen met dochter aandachtig toeschouwer tijdens het EK 2017.

‘Je speelde nooit tegen een zwak land’

Net als meer internationals van zijn generatie verloor Diepeveen zijn hart aan Pakistan en India, de landen waar ze zo vaak moesten hockeyden. De armoede in die landen maakte hem nederig, vertelt hij. Diepeveen had lang een bedrijf in textiel, waarvoor hij kleding liet maken in die landen. Als Diepeveen met het Nederlands elftal naar Pakistan of India ging, bleef hij er soms langer om zaken te doen.

Nog steeds is hij blij dat Pakistan ooit op het idee kwam om te beginnen met de Champions Trophy, een toernooi exclusief voor de sterkste landen. ‘Je speelde nooit tegen een zwak land, zoals op het EK of WK. Het was altijd waanzinnig leuk om te spelen. Echt een wereldtoernooi. Het organiserende land betaalde toen de vluchten. Dus vlogen wij met PIA (Pakistan International Airlines, red.) altijd naar Pakistan. Dat is normaal een vlucht van zeven uur. Wij deden er met Oranje minimaal achttien uur over. Met allemaal rare tussenstops, dan weer op Dubai, Frankfurt of Londen. Of we niet bang waren voor ongelukken? Nee joh, we hadden geen internet en dat soort dingen. Als er al eens wat gebeurde, hoorde je dat pas weken later.’

Diepeveen was even trainer na zijn loopbaan als speler, maar doet al lang niets meer in het hockey. Toch is de oude liefde nooit weggegaan. Hij bezoekt nog de wedstrijden van zijn Bloemendaal. ‘Alle thuiswedstrijden’, eindigt Diepeveen met een grote glimlach.

Karachi 1981 – Poulewedstrijden Champions Trophy

Nederland-Australië 7-5

Nederland-Pakistan 1-0

Nederland-West-Duitsland 4-4

Nederland-Spanje 3-3

Nederland-Engeland 7-4 

Eindstand Champions Trophy 1981*

1. Nederland 5-8
2. Australië 5-7
3. West-Duitsland 5-5
4. Pakistan 5-5
5. Spanje 5-3
6. Engeland 5-2

*Winst betekende twee punten