‘Moetje’ Pieter Bos: blijvertje of tussenpaus voor grote naam?

De aanstelling van Pieter Bos als hoofdcoach van Kampong Dames 1 deed in de hockeywereld de wenkbrauwen fronsen. Zijn voorganger Michiel van der Struijk zei in maart tegen hockey.nl dat hem door het bestuur was verteld dat hij moest plaatsmaken voor een coach met een uitgebreid CV in de Hoofdklasse Dames. Die zogenoemde grote naam in het vrouwenhockey werd dus uiteindelijk zijn eigen assistent.

‘Met de benoeming van Pieter, tot einde van dit seizoen al als assistent verbonden aan het team, hebben we gekozen voor continuïteit met een nieuwe coach uit eigen gelederen, in deze onrustige tijden’, luidde anderhalve week geleden in een persbericht de verklaring van Kampong, die eerder vragen oproept dan beantwoordt.

Ervaring als hoofdcoach op het hoogste niveau van Nederland heeft Bos (38) niet. Van 2014 tot 2018 had hij de leiding over de vrouwenploeg van Voordaan. Daarvoor was hij jeugdcoach bij Kampong en daarnaast nam hij één seizoen de zaalploeg van de Utrechtse mannen onder zijn hoede, waarmee hij landskampioen werd. Best een verdienstelijk CV, maar hij is natuurlijk niet de naam die de hockeywereld na de uitspraken van Van der Struijk verwachtte. Bos was dan ook zeker niet de eerste keus van Kampong, waarover dadelijk meer.

Pieter Bos in de zaal als coach van Voordaan. Foto: Koen Suyk

Waarom Van der Struijk ook alweer was aangesteld

Eerst terug naar de aanstelling van Van der Struijk, een jaar geleden. Met zijn benoeming koos het ambitieuze Kampong bewust voor een nieuwe koers, in de jacht op een play-off-plek. Kwalitatief gezien moest de ploeg meestrijden om de top vier en in de drie seizoenen onder de Spaanse hockeylegende Santi Freixa was dat onvoldoende gelukt, vond het bestuur. ‘Ik spreek allerlei mensen met kennis over het vrouwenhockey en die zeggen allemaal dat wij te laag op de ranglijst staan voor de kwaliteiten die we hebben’, zei bestuurslid Tophockey Paul van den Putten kort na de aanstelling van Van der Struijk tegen hockey.nl.

Na het vertrek van Freixa, die koos voor de baan van hoofdcoach bij de mannen van Amsterdam, greep Kampong de zoektocht naar een nieuwe trainer aan om het roer om te gooien. ‘We hebben de bekende damescoaches genegeerd en een profiel opgesteld. We wilden óf een oud-international die aan het begin van zijn trainerscarrière staat, óf een mannencoach met bij voorkeur ervaring in de Hoofdklasse’, zei Van den Putten.

De keuze viel op Van der Struijk, die met zijn ervaring als eindverantwoordelijke van de mannen van Kampong, SCHC, Braxgata, de Oranje Heren Zaal en de Jong Oranje Heren te boek stond als mannencoach. Van hem werd een strengere aanpak verwacht. ‘De dames zijn te vriendelijk naar elkaar toe. Het is een mentaliteitskwestie. Ze moeten elkaar harder, scherper en directer aanspreken. Niet alleen in het veld, maar ook daarbuiten’, verklaarde Van den Putten. De ambitie van beide partijen om langere tijd met elkaar door te gaan, werd kracht bijgezet door een overeenkomst voor twee seizoenen te tekenen.

Voor zijn komst naar Kampong was Van der Struijk coach van de mannen van SCHC. Foto: Willem Vernes

Waarom Van der Struijk ook alweer weg moest

Langs de lijn begon Van der Struijk zichtbaar onwennig aan zijn nieuwe klus. Hij worstelde met zijn rol als vrouwencoach, maar Kampong wist wie ze in huis hadden gehaald. Met één punt uit de eerste drie wedstrijden kende Van der Struijk ook qua resultaten een valse start. Desondanks zette zijn team later in het seizoen stappen, werd er op een gegeven moment verzorgd hockey gespeeld en klom Kampong naar de zevende plaats.

Tijdens een evaluatiegesprek afgelopen januari kreeg Van der Struijk te horen, zo vertelde hij in maart, dat de opzegtermijn van zijn contract werd gebruikt en dat hij ondanks de uitgesproken intentie om langere tijd met elkaar door te gaan, al na één seizoen moest vertrekken. Van der Struijk: ‘Ze hadden het idee dat ze met een ervaren en zichzelf bewezen hoofdklassedamescoach meer aantrekkingskracht op internationals zouden hebben. Om de komende jaren de doelstelling van het halen van de top vier te bereiken, moeten er topspeelsters worden aangetrokken. De kans is groter, volgens het bestuur, dat zij naar Kampong komen als de coach een uitgebreid Dames Hoofdklasse-cv heeft. Tja, dat heb ik nu eenmaal niet.’

Welbeschouwd was Van der Struijk dus aangesteld omdat hij een mannencoach was en kostte juist dát hem een jaar later weer de kop. ‘Dit is natuurlijk ook wat ik tegen het bestuur gezegd heb. Ik vind dat ook apart’, zei Van der Struijk. De koerswijziging van de club werd volgens hem gevoed door de komst van een nieuwe sponsor, die bereid zou zijn geld in het vrouwenteam te steken.

Bos afgelopen seizoen aan het werk op de training van Kampong, als assistent. Foto: Koen Suyk

Door het coronavirus kon er een streep door de gedroomde kandidaten van Kampong

De plannen van Kampong om een grote naam in het vrouwenhockey te presenteren als opvolger van Van der Struijk, stamden uit de periode dat het coronavirus nog niet in Nederland was. In de wandelgangen van De Klapperboom weerklonken de namen van onder andere Kim Lammers (200-voudig international, toenmalig coach van Huizen), Albert-Kees Manenschijn (coach van de mannen van Rotterdam, assistent bij de Oranje Dames) en Janneke Schopman (assistent bij India, oud-bondscoach van de Verenigde Staten). Stuk voor stuk kandidaten die gezien hun verleden als speler of coach een grotere aantrekkingskracht op topspeelsters hebben dan Van der Struijk.

Vervolgens brak het coronavirus ook buiten China uit en werden de genoemde coaches één voor één onhaalbaar. Lammers besloot zich voorlopig volledig te focussen op haar maatschappelijke carrière. Door het verplaatsen van de Olympische Spelen naar 2021 werd ook de komst van Manenschijn of Schopman een moeilijk verhaal.

‘We hebben serieuze gesprekken gevoerd met grote namen uit het vrouwenhockey, maar mede door de coronaperikelen verdwenen die ook weer van het podium’, vertelde Van den Putten daarover onlangs tegen het AD.

‘Bovendien vonden we het ook gek om een grote naam te halen nadat de speelsters zelf een loonoffer hadden gebracht. Toen liet Pieter weten dat hij zelfs nu al hoofdcoach kon worden.’

In de wandelgangen klonk de naam van Kim Lammers als opvolger van Van der Struijk. Foto: Koen Suyk

Komt na Pieter Bos die grote naam alsnog?

Het doorschuiven van de assistent voelt daardoor toch een beetje als enige overgebleven oplossing, als moetje. Het zal Bos niet veel uitmaken, die staat te popelen om te beginnen aan deze grote klus. Met veel tromgeroffel en alsof hij de eerste keuze was, werd Bos anderhalve week geleden door middel van een persbericht gepresenteerd. Daarin schreef Kampong: ‘We zijn ervan overtuigd dat de professionaliteit, enthousiasme, kennis en ervaring van Pieter uitstekend passen bij onze plannen met Dames 1. Hij heeft een breed draagvlak bij de speelstersgroep en dat geeft, met zijn dynamiek, een goede match.’

Of dat in de praktijk daadwerkelijk zo uitpakt, moet volgend seizoen blijken. Daarna wordt ook duidelijk of Bos een blijvertje is of slechts een tussenpaus voordat wél die grote naam uit het vrouwenhockey naar Kampong komt. Bos tekende weliswaar een contract voor twee seizoenen, maar zijn voorganger weet dat dat geen garantie is.