Mink van der Weerden twijfelde of hij wel of niet kon spelen

Fier betrad aanvoerder Mink van der Weerden als eerste het veld, in de poulewedstrijd tegen Spanje op de HWL Final in Bhubaneswar. In de line-up stond hij als captain vooraan, naast keeper Pirmin Blaak. Maar eigenlijk wist hij even daarvoor niet wat hij ging doen. ‘Ik wilde kijken hoe het ging. Ik heb getwijfeld. Ik durf er nu niets over te zeggen. Ik weet niet hoe het ervoor staat.’

‘Ik wist niet of je nog wel mee mag doen als je niet in die line-up staat op het veld’, vertelde Mink van der Weerden eerlijk na de wedstrijd. De fanatiekeling baalde enorm, maar kon nog wel lachen om alle hordes buitenlandse journalisten die na de wedstrijd alles wilde weten over hem en zijn strafcorner. Dat is het hockeygekke India. ‘Zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt’, moest de strafcornerschutter erkennen.

Maar Van der Weerden had dus ja gezegd op het verzoek van bondscoach Caldas om aanvoerder te zijn dit toernooi. Na Billy Bakker en Seve van Ass zou hij van de leidersgroep de derde zijn om een heel toernooi de band te dragen. Maar op een gegeven moment droeg Bakker tegen Spanje weer de oranje band met de grote ‘C’ erop. Want Van der Weerden was tijdens de warming-up op het tweede veld door z’n enkel gegaan.

‘Het was echt zo’n shitmoment voor de wedstrijd. Ik kon ook niet meteen zeggen hoe het precies zat. Ik deed nog even mijn scheenbeschermers uit. Toen was hij nog niet dik’, zei Van der Weerden, die uitstraalde dat zijn toernooi nog niet over is. ‘Ik heb er nu constant ijs op gehad. De enkel ziet er redelijk rustig uit. Ik weet het zelf ook niet helemaal. Het is zoals het is.’

BHUBANESWAR – De geblesseerde Mink van der Weerden (Ned) na de Hockey World League Final wedstrijd Nederland-Spanje (2-3). Foto: Koen Suyk

Terwijl het de bedoeling was om in het veld verbaal en met zijn spel sturing te geven aan het team, vond de strafcornerkoning zichzelf terug op de bank, met een bonk ijs tegen zijn enkel. Of hij niet vanaf de kant wilde coachen? ‘Nee. Ik wist ook niet precies hoe ik moest gedragen. Als ik opeens van alles ga roepen vanaf de kant, is dat ook weer gek. Ik hoop volgende keer gewoon weer vanaf het veld te kunnen coachen.’

De spelers maakten niet de indruk zich echt zorgen te maken om de onverwachte 2-3 nederlaag tegen Spanje. Logisch, als je maanden niet met elkaar hebt getraind. ‘We moeten net alles even finetunen en op internationaal niveau weer krijgen. Dat kost ons blijkbaar een potje. We zijn nog niet zo steady als in de zomer. Maar dat had ook niemand verwacht. Je mist voor mijn gevoel de verbinding hier en daar. Dat je net even aan het zoeken bent en dat je net een fractie te laat bent, als je met je maatje bezig bent. De timing was net niet goed. Dat echte gevoel met elkaar mist nog, maar daarvoor moet je meer potjes spelen’, zei de aanvoerder geruststellend.

 

 


3 Reacties

  1. peterdenhartog

    Het is toch vreemd dat tijdens een interland erachter komt dat je er eigenlijk nog niet (helemaal) klaar voor bent?!

    1. robvisser

      Tijdens de warming-up voor deze interland (vlak ervoor dus) ging hij door zijn enkel op het inspeelveld. Uit voorzorg heeft hij niet gespeeld, want het voelde niet goed en ze wilden (zonder verdere diagnose) geen risico nemen.

  2. christiaan-loeber

    Aangezien de hoofdklasse voorrang had en er alleen decentraal getraind is, is deze constatering toch niet zo onlogisch?


Wat vind jij? Praat mee...