Tip-in #17: ‘Bewaren jullie nog een broodje voor Naomi?’

In onze rubriek Tip-in belichten we iedere week met een knipoog grappige of opmerkelijke zaken uit de hockeywereld. Heb jij ook een geinig nieuwtje of een opvallend feit? Mail dan naar redactie@hockey.nl.

Wie bewaart een broodje voor Naomi?
In de kop van deze Tip-in hebben we bewust Naomi bij naam genoemd en er een foto van haar bij geplaatst. Dat maakt de kans een stuk groter dat deze rubriek wordt gelezen. Naomi (achternaam overbodig) is namelijk dé ster van het Nederlandse hockey. Dat bleek zondag maar weer in Groningen (Haren om precies te zijn) waar ze met haar club Laren verrassend gelijk speelde tegen de plaatselijke trots (1-1). De scheidsrechters hadden amper afgefloten of rond de dug-out verzamelden zich de eerste handtekeningenjagers. We kunnen ons voorstellen dat je als speler na een teleurstellend resultaat niet zit te wachten om blij op de foto te gaan. Voor Naomi geen probleem. Tien minuten later zat ze namelijk al in het clubhuis met om haar heen hordes kinderen plus tientallen ouders met de telefoon in de aanslag. Geduldig gaf ze alle kinderen met een grote glimlach aandacht. Een handtekening hier, een foto daar. Geen moeite was te veel. Als redactie van Tip-in nemen we daar onze pet voor af.
Haar teamgenoten kennen inmiddels het wekelijks terugkerende ritueel na afloop van hun wedstrijd. Daar houden ze al rekening mee. Terwijl Naomi bezig was met de kids, genoten zij elders in het Groningse clubhuis van een kop soep en een broodje. Een van de speelsters zei al snel: ‘Bewaren jullie een broodje voor Naomi?’

Blauw oog siert Willemijn Bo(k)s
Het blauwe oog bij Willemijn Bos viel ons zondag direct op toen de verdedigster van Groningen aan het warmlopen was. Ook langs de kant was het gehavende oog de toeschouwers niet ontgaan. Kwam het door een hockeybal? Of had Willemijn Bo(k)s mot gehad?
Toen we Wil daar na afloop naar vroegen, schoot ze in de lach. ‘Het is geen heel stoer verhaal. Eigenlijk best suf’, zei ze. ‘Ik heb deze week voor de gein een keer meegetraind met de basketballers van Donar. Toen ik een bal wilde pakken, botsten we tegen elkaar. Met dit als resultaat.’
Wij adviseren Willemijn in het vervolg toch vooral de bal en de stick trouw te blijven. Dat kan de oud-international nog steeds als de beste liet ze zondag tegen Laren zien.

Verdwalen in het Amsterdamse Bos
Een lief ouder echtpaar keek zondag wat verdwaasd om zich heen bij Pinoké. ‘Weet jij waar misschien veld 1 is? Daar speelt Amsterdam 4 tegen Pinoké 2’, vroegen ze de redacteur van de Tip-In rubriek, overduidelijk op zoek naar hun hockeyende zoon. De redacteur van de Tip-in keek mee over alle velden, maar kon geen wedstrijd tussen Amsterdam en de Steekneuzen ontwaren. Toen vroeg hij de man het schema even te laten zien. Het echtpaar bleek op de verkeerde club te staan. Amsterdam speelde thuis.

Niet chic, Bennebroek
Afgelopen zondag werd in de Tweede Klasse B een heel normaal duel uitgevochten tussen de eerste damesteams van Bennebroek en Weesp. Met een heel normale uitslag, gezien de stand op de ranglijst: 2-1 voor de thuisploeg. Wat echter stukken minder normaal was, was het wedstrijdverslag dat Bennebroek Dames 1 na afloop op hun Facebook-pagina plaatste, waarin tegenstander en met name de spits, belachelijk werd gemaakt. Zogenaamd vanuit het perspectief van de Weesp-speelster boren de dames van Bennebroek de tegenstander tegen wie ze eerder een leuk potje speelden, even ouderwets de grond in.

Ontzettend onsportief en bovendien nergens voor nodig deze, overigens jammerlijk mislukte, poging tot humor om te lachen ten koste van een ander. Laten we hockey leuk houden en de tegenstanders binnen de lijnen bestrijden, maar daarbuiten respectvol met elkaar omgaan. Jullie kunnen beter Bennebroek Dames 1! We kijken uit naar jullie volgende verslag. En hup Weesp!