Clubliefde familie Van Ass redt ‘gekke clubje HGC’ van ondergang

HGC had na een dreigende leegloop degradatiekandidaat kunnen zijn. Dankzij de clubliefde van de teruggekeerde coach Paul van Ass (57) staat er weer een team van formaat, met zoon Seve van Ass als aanvoerder. ‘Er moest wat gebeuren. Dit gekke clubje, dat heeft altijd de vibe van David tegen Goliath. Daar houd ik van.’

Twee grote grijze afvalcontainers, zoals er honderden staan in een gemiddelde woonwijk, spelen een hoofdrol op de dinsdagavond in Wassenaar. Die twee containers geven de grenzen aan waartussen de spelers van HGC hun overtal moeten uitspelen. Na de training loopt voormalig bondscoach Paul van Ass met die grijze vuilnisbakken naar de zijlijn. Een voor een kiepert hij ze met een krachtsinspanning over het hek. Daarna zet hij de containers met een ketting vast en parkeert ze naast de iconische HGC-tribune.

Een paar rijen zitplaatsen, met een houten achterkant: die tribune ziet eruit alsof het een harde storm niet meer zou overleven. Maar hij staat er al tientallen jaren. De overleden vader van Paul van Ass heeft met een deel sponsoring stevig aan de bouw bijgedragen. De opa van Seve van Ass keek vanaf die plekken naar zijn 16-jarige kleinzoon, die in de Hoofdklasse debuteerde in het eerste van HGC. HGC is een echte doe-het-zelf club: zelfs de pionnenhouders zijn handgemaakt door de nieuwe manager Ernst-Jan Beukers, die op dezelfde dag erelid werd van HGC als Paul van Ass. ‘Gecreëerd met delen van mijn boot. Zelf zo gesneden en gelast’, vertelt Beukers over zijn creaties.

Manager Ernst-Jan Beukers met de grijze containers. Foto: Koen Suyk

De basis voor tophockey in Wassenaar leek definitief weg

HGC is een ouderwetse clubje, in een machtsveld van clubs met grote stadions en grotere budgetten. Maar Paul van Ass zag dat zijn club kopje onder dreigde te gaan in de Hoofdklasse, zoals dat bij Klein Zwitserland ook ooit gebeurde. International Tristan Algera, verpieterd bij Rotterdam en opgebloeid bij HGC, keerde terug bij de club waar hij zijn laatste wedstrijden in het tweede speelde. Het vertrek van international Jorrit Croon (19) naar Bloemendaal, die het jaar ervoor een driejarig contract had getekend, zorgde voor nog meer onrust. Juist Croon was het talent dat een aanzuigende werking zou moeten hebben op andere spelers en daarom voor langere tijd een contract was aangeboden. De basis voor tophockey in Wassenaar – toch vaak wankel vanwege het ontbreken van een natuurlijke aanwas, en een ongunstige ligging voor bijvoorbeeld studenten – leek definitief weg. Totdat oud-bondscoach Paul van Ass zich ermee ging bemoeien.

‘Er moest wat gebeuren. Het ging niet meer zo best. Het team speelde ook al te lang in dezelfde samenstelling. HGC is een aparte club. Maar wel mijn club. Die tien jaar in het eerste team hebben mij gevormd als mens. Voor een andere club had ik dit niet gedaan’, verklaart de vervanger van de vertrokken coach Jan Jorn van ’t Land na de training zijn terugkeer in Wassenaar als coach. Het was in eerste instantie ook niet de bedoeling, om zelf weer op het veld te staan.

Hulpmiddelen, zelf gemaakt door manager Ernst-Jan Beukers, van materialen van zijn boot. Foto: Koen Suyk

Clubman Van Ass werd gevormd als speler van HGC

Van Ass speelde tien jaar in het eerste team. Zeven keer werd hij tweede van Nederland, achter het ongenaakbare Klein Zwitserland van Ties Kruize. Hij was voorzitter. Interim-coach bij de dames. Coach van de heren. Hij redde ze als coach van degradatie en loodste ze in 2010 naar de finale om de landstitel. Een jaar later won HGC tegen alle verwachtingen de EHL. Paul van Ass stond al jaren niet meer op het hockeyveld. Dat hij na zilveren medailles op de Olympische Spelen van Londen en het WK in Den Haag het veld moest ruimen voor Max Caldas is iets waar hij het nog steeds niet mee eens is. Hij was even coach van India, maar daarna bleef het stil. Hij is succesvol ondernemer en heeft net een bedrijf verkocht. Hij wilde helemaal niet per se weer op dat veld staan in Wassenaar. Voor het geld doet hij het niet in ieder geval.

Van Ass legt uit hoe hij slachtoffer werd van zijn eigen dadendrang. ‘Ik heb tegen de club gezegd dat ik ging helpen. Dat begon met spelers en sponsors binnenhalen. Maar toen vroegen die spelers wie de coach ging worden. Als ik het zou worden, kon ik die spelers zekerheid geven. Maar daarvoor moest ik wel mijn hele leven omgooien. Je gaat toch een forse verplichting aan. Maar ik heb het gedaan.’

Paul van Ass met manager Ernst-Jan Beukers. Foto: Koen Suyk

Er staat een vreemdelingenlegioen met een Nederlandse ruggengraat

Toen hij eenmaal ja had gezegd, trok Van Ass meteen alles uit de kast. Hij doet alles zelf. Een assistent-coach is er niet. Daar kan hij niet mee werken, zegt hij, want hij trekt toch zijn eigen plan. Na de storm die Van Ass heeft ontketend, staat er bij HGC een sterk vreemdelingenlegioen, dat barst van de potentie. Met strafcornerspecialist Ashley Jackson (30), de Japanse spits Kenta Tanaka , de Belgische internationals Max Plenneveaux (24) en Tanguy Cosyns (27) en uiteraard Seve van Ass (26) – een van de leiders en motoren van Oranje, die verrassend terugkeerde van Rotterdam. Ook oud-international en voormalig HGC-aanvoerder Floris van der Linden (29) is weer fit na een lange revalidatie van zijn kruisband. Ook de Australische oud-international Nick Budgeon, die een voorkeur heeft om zonder shirt te trainen en zijn sixpack te tonen, staat net als vorig seizoen ongelofelijk fit op het trainingsveld.

Het vernieuwde HGC, met aanvoerder Seve van Ass en Floris van der Linden vooraan, in het midden. Foto: Koen Suyk

‘Feel the game’, zegt Van Ass

Van Ass – vaak geroemd om zijn vermogen om teams te bouwen die voor elkaar door het vuur gaan – maakt trainingen vaak naar aanleiding van wat hij waarneemt in de wedstrijden. Omdat HGC in de laatste oefenwedstrijd in het eerste kwart achttien keer de cirkel penetreerde, maar slechts een keer scoorde, is het thema deze dinsdagavond het scoren. De training van de voormalig bondscoach is eenvoudig, maar effectief. Terwijl hij spelers ballen aangooit in de cirkel, die zo snel mogelijk moeten worden afgewerkt, wordt er aan de andere kant van het veld vier tegen twee gespeeld. Deze oefening wordt begeleid door manager Beukers en fysiotherapeut Han Kees Vriesendorp. Beukers zegt een tegenpool te zijn van Van Ass. Hij is van de details, Van Ass van de grote lijnen. Toen Van Ass vorig weekend met een zonnebril op zijn manschappen toesprak op het veld, vertelde Beukers dat die zonnebril af moest, want de spelers moesten wel in zijn ogen kunnen kijken.

In de besprekingen tijdens de training geen moeilijke tactische termen. ‘Feel the game’, zegt Van Ass, die achteraf verklaart dat hij niet wil dat mensen zomaar naar iemand anders passen, omdat-ie vrij staat, maar omdat het zin heeft. De spelers moeten het spel en elkaar leren begrijpen. Hij is nog steeds niet te beroerd om iedereen altijd de waarheid te zeggen. Van Ass is bekend om het (tijdelijk) verwijderen uit de selectie van zijn aanvoerders Teun de Nooijer en Taeke Taekema bij Oranje. Die onafhankelijke houding, waarbij geen sterspeler op zijn lauweren kan rusten, kenmerkt hem nog steeds.

Seve van Ass terug bij HGC, passt Ashley Jackson in. Foto: Koen Suyk

Geen ABC’tje dat Seve van Ass terug zou keren bij HGC

Zoon Seve – in een oud voetbalshirtje van Barcelona op de training, waar Lionel Messi nog met rugnummer 19 speelt – merkt aan alles dat zijn vader er met frisse energie staat. ‘Ik zie het aan zijn lichaamshouding. Hij heeft er zin in. Hij is eerlijk en duidelijk tegen iedereen. Hij vindt het heerlijk om zich te bewijzen tegenover de gevestigde orde.’ Voor Seve van Ass is de terugkeer mogelijk geweest, omdat HGC hem elk jaar met open armen wilde ontvangen. Van het megacomplex aan de Hazelaarweg in Rotterdam, dichtbij het vliegveld, naar de bescheiden Roggewoning in Wassenaar, zijn twee verschillende werelden. ‘Het is hier totaal anders. Bij Rotterdam waaide het vaak’, vertelt Van Ass junior, die verder geen kwaad woord te melden heeft over zijn oude club, waarmee hij vorig jaar de finale verloor om de landstitel. ‘De mensen om HGC Heren 1 heen, die er waren toen ik er nog speelde als tiener, zijn er nog steeds. Dat is prettig. HGC is wat intiemer. Je ruikt hier ook de zee. De club ligt ook dichter bij de zee.’

Dat Seve – een van de drie aanvoerders bij Oranje en ook de nieuwe aanvoerder van HGC – terug zou keren, had vader Paul niet verwacht. ‘Het was geen ABC’tje, zoals veel mensen natuurlijk denken. Het maakt het wel extra leuk. Toen ik het idee voor het eerst opperde bij Seve, achtte ik de kans vijf procent. Ik zei tegen Seve: we hebben een douche die werkt en een veld dat best goed is. Meer hebben we niet. Geen stadion. Geen tweeduizend man. Maar dat is toch ook grappig. Een uitdaging. Seve zei: “Ga eerst maar eens voor een goede selectie zorgen.” Nou, dat deed ik.’

De beroemde sleeppush van Ashley Jackson. Talent Stijn van Heijningen kijkt toe. Foto: Koen Suyk

Japanse superspits Tanaka spreekt geen Engels. Jackson nog niet topfit.

Dat Nederlandse HGC-spelers als Rik van Kan, Wiegert Schut en Tom Hiebendaal naar Amsterdam vertrokken, zegt Van Ass niet zoveel. ‘Iedereen is altijd bang voor verandering, maar als spelers weg willen is dat prima. We zijn twee jaar zevende geworden. We moeten ook een nieuw elan creëren hier.’

Dat moet met veel buitenlandse spelers, hoewel HGC nog steeds beschikt over twee volwaardige internationals met Seve van Ass en keeper Sam van der Ven, en een Nederlands talent als Stijn van Heijningen. Er zijn wel wat vraagtekens. De Japanse aanwinst Tanaka heeft vaak gescoord in de voorbereiding, maar mist de eerste twee competitiewedstrijden door de Asian Games in Jakarta. Zaterdag was er een teambijeenkomst bij Paul van Ass thuis, die onnavolgbaar was voor Tanaka, die geen Engels spreekt. Dus kwam er dinsdag na de training een Japanse vertaler om de visie van Paul van Ass duidelijk te maken aan de Japanner. Ook de naam Ashley Jackson – met 29 goals topscorer van de Hoofdklasse voor HGC in 2010 – doet verlangen naar schitterende sleeppushes, maar de speler die na zijn hockeycarrière het ook probeerde als ijshockeyer, oogt niet topfit. Terwijl hij een van de belangrijkste pionnen moet zijn in dit versterkte HGC.

De Japanse spits Kenta Tanaka met rechts Karst Timmer. Foto: Koen Suyk

‘Het kan hier weer gaan gebeuren’

De clubliefde van Paul van Ass heeft er in ieder geval voor gezorgd dat er komend seizoen niet naar beneden maar naar boven wordt gekeken bij De Gazellen. Als iemand de kleinste overdekte tribune van de Hoofdklasse kan laten trillen op zijn grondvesten, is het de tandem Van Ass wel. Vader en zoon Van Ass zijn geboren om de gevestigde orde uit te dagen. Van Ass: ‘Seve kwam hier op zijn zestiende met zijn brommertje naar de club. Hij heeft toen met HGC de EHL gewonnen. HGC is toch altijd een beetje David tegen Goliath. Seve weet dat het hier mogelijk is en dat het hier weer kan gaan gebeuren.’

Paul van Ass gooit de ballen om en om naar de spitsen. Foto: Koen Suyk

Transfers HGC 2018/2019