Buitenlands avontuur Zweden: ‘Van Derde Klasse in Nederland naar Europese duels in Gibraltar’

In de serie ‘Buitenlands avontuur’ verhalen van Nederlandse hockeyers en coaches die over de grenzen spelen en coachen, deze week Marjolein van Vliet (29). Ze komt uit voor Nacka Landhockey Klubb uit Stockholm. Met deze Zweedse club won Van Vliet twee landstitels en speelde ze dertien Europese duels.

Vet. Bizar. Het zijn woorden die vaak terugkomen in het gesprek met Marjolein van Vliet. De verbazing in haar stem is duidelijk hoorbaar als ze vertelt over haar hockeyavontuur in Zweden. Af en toe lijkt ze het zelf ook niet allemaal te kunnen geloven.

Want ja, wie verwacht nu dat als je gaat studeren in Stockholm dat je jezelf even later terugvindt op hockeyvelden kriskras in Europa, titels wint en inmiddels over meer Europese hockeyervaring beschikt dan menig speelster in de Hoofdklasse? Van Vliet in ieder geval niet.

‘Waar maak je dit nu mee bij een Nederlandse club? Ja, als je in de absolute top speelt. Maar ik kom van een derdeklasser en dan loop ik ineens in een trainingspak gesponsord door Nike en speel in Gibraltar voor het Europees clubkampioenschap. Zeg nou zelf, dat is toch bizar?’, stelt de 29-jarige Van Vliet, die in Nederland speelde voor Pijnacker en Scoop Delft.

Marjolein van Vliet in keeperstenue tijdens het Europese clubkampioenschip In Boryspil (Oekraïne) in 2019. Foto: privécollectie Marjolein van Vliet

De start van het Zweedse avontuur

Het avontuur voor Van Vliet begon iets meer dan zes jaar geleden. Na het behalen van haar bachelor biomedische wetenschappen aan de universiteit van Leiden vertrok ze voor haar laatste jaar van haar master in november 2015 naar Stockholm om op het prestigieuze Karolinska Institutet onderzoek te doen naar hersentumoren.

Maar wat ga ik in Zweden doen in mijn vrije tijd, vroeg Van Vliet voor vertrek zich af. ‘Met een beetje googlen kwam ik bij een club in de buurt van Stockholm terecht: Nacka Landhockey Klubb. Ik heb ze geschreven om te kijken of het wat was. Ze waren meteen enthousiast en antwoordden: kom maar langs.’

Van Vliet zocht haar hockeyspullen bij elkaar en stapte op het vliegtuig. Dat was iets makkelijker gezegd dan gedaan. ‘Het was een gedoe om een hockeystick mee te nemen in een vliegtuig. Zo’n stick past niet in de handbagage en los mag het ook niet mee, terwijl een paraplu wel is toegestaan. Maar goed. In een grote jutezak, waarin ook mijn koffer paste, heb ik mijn stick meegenomen.’

Hockey heet in Zweden Landhockey

In Zweden is hockey een hele kleine sport. Onder hockey verstaan de inwoners van het Scandinavische land ijshockey of innebandy. Om verwarring te voorkomen noemen de Zweden hockey landhockey. De sport speelt zich af in de driehoek Göteborg-Stockholm-Malmö met dertien clubs in totaal. ‘Het is zo onbekend dat als ik in de metro zat met mijn hockeystick mensen naar mij keken: wat is dat voor iets? Haha. Heel apart.’

Nacka Landhockey Klubb gaat als Zweeds kampioen Europa in. Foto: privécollectie Marjolein van Vliet

Het viel Van Vliet op dat hockeyspullen niet te krijgen zijn in Zweden. In Nederland nam ze daarom in een sportzaak foto’s van onder meer schoenen en sticks. ‘Teamgenoten gaven door wat ze wilden hebben en die spullen nam ik dan mee als ik naar Zweden ging. Gek hè, dat je die spullen daar niet kan kopen.’

Waar Van Vliet aan moest wennen was de ondergrond van de velden in Zweden. Geen watervelden zoals we in Nederland gewend zijn, maar kunstgrasvoetbalvelden. ‘Met die rubbertjes. Verschrikkelijk’, zegt Van Vliet. ‘De bal wordt een soort rugbybal die stuitert en alle kanten op kan gaan. Het is een hele andere manier van hockeyen. Haha.’

Kampioen van Zweden

Ondanks de opstartproblemen werd Van Vliet in haar eerste jaar met Nacka Landhockey Klubb kampioen van Zweden. ‘In Nederland speelde ik in de derde klasse en in Zweden ben ik met mijn team het beste van het land. Dat is toch bizar?’

Met zeven landstitels tussen 2013 en 2021 is Nacka op het veld de topclub in Zweden. Deze landstitels geven de club het recht op deelname aan de Europees clubkampioenschap. Zo verliet Van Vliet in 2016 het koude Zweden om in de hitte van Gibraltar op het vijfde en laagste Europese clubniveau te spelen tegen teams uit onder andere Litouwen, Kroatië en Gibraltar.

Marjolein van Vliet (rechts met de vlag in haar hand, red.) en haar teamgenoten van Nacka tijdens het Europese clubkampioenschap in Wenen in 2018. Foto: privécollectie Marjolein van Vliet

‘Frederique Frequin, een andere Nederlandse speelster die voor Nike werkte, had voor ons team trainingspakken geregeld. Liepen we op het vliegveld allemaal in hetzelfde pakje en werden we door iedereen aangestaard. Haha. Dat was wel grappig.’

Gedeeld vijfde in Gibraltar

Nacka won het eerste pouleduel van Hawks Ladies uit Gibraltar met 2-0, maar verloor de twee daaropvolgende duels van Eagles HC (0-2), eveneens uit Gibraltar, en het Litouwse HFTC Tauras (0-3). Hierdoor eindigde Nacka op een gedeelde vijfde plaats.

Van Vliet: ‘Gibraltar was echt geweldig. Als je in Nederland speelt, kan je dit niet dromen. Ik moest in mijn arm knijpen: is dit echt waar? Het is zo vet, echt bizar. We speelden op een waterveld direct naast het vliegveld. Als een vliegtuig vertrok of aankwam, hoorde je de scheidsrechter niet meer. Haha. In drie dagen speelden we drie wedstrijden. We waren dat niet gewend. Ik was na afloop helemaal kapot. Het was pittig, niet alleen vanwege de wedstrijden maar ook vanwege de indrukken die opdoet.’

Het avontuur in Gibraltar smaakte naar meer. Van Vliet speelde vervolgens ook met Nacka op de Europese clubtoernooien in Porto, Wenen en Boryspil (Oekraïne, red.). Opvallend daarbij was, dat ze ook een aantal keer als keepster op de spelerslijst stond en in Boryspil in 2019 daadwerkelijk twee wedstrijden onder de lat plaatsnam.

‘Er vielen dat toernooi bij ons steeds meer speelsters uit met blessures waardoor we wedstrijden met negen man speelden. Er moest iemand op doel staan en dacht: kom maar op. In de jeugd, in de C3, was ik de helft van de wedstrijden keepster en bij Nacka heb ik ook in de zaal gekeept als onze vaste keepster niet kon. Waar de nood aan de man is, daar ga ik staan. Ik heb overal in het veld gestaan.’

Marjolein van Vliet in keeperstenue voorafgaand aan een Europese wedstrijd van Nacka Landhockey Klubb in Boryspil (Oekraïne) in 2019. Foto: privécollectie Marjolein van Vliet

Mix van nationaliteiten

Het team van Nacka bestaat uit een mix van speelsters uit onder meer Nederland, Engeland, Duitsland, België, Canada en Singapore. ‘Slechts een iemand in ons team had een Zweeds paspoort. De rest kwam uit het buitenland. Het team bestaat uit studenten en expats. Het leeftijdsverschil is dan ook groot. Van alles tussen de twintig en 35 jaar.’

Het is dan ook soms een hele toer om een compleet team op de been te krijgen. ‘Er wordt dan een elftal bij elkaar gesprokkeld. In mijn geval belde ik met vriendinnen in Nederland: we hebben een toernooi. Kom langs. Ook ik werd een keer gebeld, terwijl ik alweer in Nederland woonde. Van jeugdteams worden spelers overgeheveld en voor de Europese wedstrijden wordt zelfs spelers van andere Zweedse clubs gevraagd of ze mee willen doen. Alsof Bloemendaal aan Kampong vraagt om spelers te leveren voor de EHL. Kan je je dat voorstellen?’

Als het coronavirus de wereld niet langer in een ijzeren greep houdt, hoopt Van Vliet later dit jaar weer een Europees avontuur met Nacka aan te gaan. ‘Ik heb besloten in Nederland te stoppen met hockey, zodat ik mee kan doen met Nacka. Als je zoiets hebt meegemaakt, geeft dat zo’n kick. In Nederland ga ik dat niet vinden.’

De teams van Nacka Landhockey Klubb (lichtblauwe shirts, red.) poseren met het Portugese Grupo Desportivo do Viso. Foto: privécollectie Marjolein van Vliet

Lees ook: