Het olympisch hockeytoernooi zit erop. Hockey.nl vat het toernooi met enkele overzichten samen. Deze keer: 5 opmerkelijke gebeurtenissen van het mannentoernooi.
1. Duits, Duitser, Duitst
Dat Nieuw-Zeeland zich bij de laatste 8 van deze Olympische Spelen schaarde was al verrassend, maar dat de Black Sticks vervolgens ook op een haar na de regerend olympisch kampioen Duitsland zouden uitschakelen had niemand verwacht. Tot 5 minuten voor tijd leken de Kiwi’s af te stevenen op een regelrechte sensatie. Via Hugo Inglis en Shae McAleese hadden ze een 2-0 voorsprong gepakt en een hockeysprookje leek in de maak.
Maar toen kwamen de Duitsers. Moritz Fürste maakte eerst vanuit de strafcorner in de 56e minuut de aansluitingstreffer en scoorde vervolgens de gelijkmaker in de slotminuut, 40 seconden voor tijd. Vervolgens overtroffen onze oosterburen zichzelf door in de allerlaatste seconden alsnog de winnende de produceren. Bij 0,6 seconden (!) kreeg Florian Fuchs de bal over de doellijn in het Nieuw-Zeelandse goal.
Ook tegen India (winnende 2-1 van Christopher Ruhr) en Argentinië (4-4 van Mathias Muller) scoorden de Duitsers in de laatste minuut en bewezen andermaal dat het cliché over de Duitsers en de bus niet zomaar ontstaan is.
2. Braziliaans doelpunt
Op dag 4 van het olympisch hockeytoernooi speelden de Brazilianen hun 3e poulewedstrijd tegen Groot-Britannië. De Zuid-Amerikanen hebben het toernooi geopend met een 7-0 nederlaag tegen Spanje en een dag later werd met 12-0 verloren van België. Voor het eerst was het Olympic Hockey Center behoorlijk gevuld met lokale toeschouwers. 1 doelpunt, dat was alles waar ze om vroegen na 2 riante verliespartijen.
Bij iedere kans, zelfs bij iedere mogelijkheid tot een kans, stonden ze van hun stoel op en maakten ze een kabaal dat je eerder zou verwachten in de slotminuut van de finale. Zodra een willekeurige Braziliaan op eigen helft de bal kreeg en er een zee van ruimte achter de verdediging van de tegenstander lag, schreeuwden ze hun ploeg naar voren, vaak met al heel snel een anticlimax als gevolg. Maar de thuisploeg kwam zowaar op voorsprong. Uit een strafcornervariant maakte Stephane Smith het allereerste doelpunt van de Brazilianen op de Olympische Spelen. Het publiek vierde de goal – ook meteen de laatste goal van Brazilië – als een overwinning.
Het thuispubliek, nog niet helemaal comfortabel met de hockeyregels, vierde vaker feest dan die ene keer, al was dat, scoretechnisch, niet helemaal terecht. Soms begon een deel van het publiek opeens te juichen, maar dan moest de speaker hen uitleggen dat er alleen gescoord kan worden als de bal is aangeraakt in de cirkel. Het publiek maalde er niet om en feestte gewoon ook bij de ‘Braziliaanse doelpunten’.
3. Teleurstellend Groot-Brittannië
Als nummer 4 op de wereldranglijst kwam Groot-Brittannië het toernooi binnen. De Britten mengden zich echter nooit in de medaillestrijd, want zij werden al in de poulefase uitgeschakeld. GB verloor in de 1e wedstrijd van België, kwam tegen Nieuw-Zeeland niet verder dan 2-2, won ruim van Brazilië en verloor van Australië. Vervolgens was een remise tegen Spanje onvoldoende, omdat concurrent Nieuw-Zeeland van België won. 5 punten uit 5 wedstrijden waren onvoldoende voor de ploeg van bondscoach Bobby Crutchley. Gezien de meest recente prestaties van de Britten op de Spelen was de uitschakeling van de nummer 4 van de wereld minder verrassend, GB doet het de laatste edities nooit echt goed: 4e in Londen (2012), 5e in Peking (2008), 9e in Athene (2004), 6e in Sydney (2000), 7e in Atlanta (1996) en 6e in Barcelona (1992), na de gouden plak in Seoul (1988).
4. Argentinië olympisch kampioen
Volgens Max Caldas waren er 6 ploegen die olympisch kampioen konden worden. De bondscoach rekende zijn geboorteland Argentinië ook tot dat rijtje. Van het hockeypubliek buiten Argentinië hield waarschijnlijk bijna niemand rekening met de mogelijkheid met een zege van Los Leones. De Zuid-Amerikanen startten met een 3-3 tegen Nederland, waarin Oranje in het laatste kwart een 3-1 voorsprong weggaf. Daarna won de ploeg van Carlos Retegui van Canada, maar werd er verloren van India. Een remise tegen Duitsland en benauwde zege op Ierland leverden een 3e plek op in Poule B, maar zal nog niet veel mensen het idee hebben gegeven dat ze een toekomstig olympisch kampioen aan het werk zagen. Ook in de kwartfinale tegen Spanje overtuigden Los Leones nog niet, pas 90 seconden voor tijd maakte Juan Gilardi de winnende.
Pas toen Argentinië in de halve finale regerend olympisch kampioen Duitsland vernederde met 5-2, onder anderen dankzij Gonzalo Peillat die 3 van zijn 3 strafcornerpogingen scoorde, leek het grote publiek te beseffen dat het Argentinië menens was. Desalniettemin werd België, dat een fitter en uitgebalanceerder team heeft, de grootste kansen toegedicht in de finale.
Volgens beproefd recept, maar met een verrassing in de afwerking, gokten de Argentijnen op een bevlieging van de spitsen en de aanvallende strafcorner, en werden ook de Red Lions bedwongen. Argentinië, nummer 7 van de wereld, won met 2-4 en is olympisch kampioen.
5. Afscheid Jamie Dwyer
Zijn 4e en laatste Olympische Spelen werden een deceptie voor vijfvoudig voormalig wereldspeler van het jaar Jamie Dwyer. De 37-jarige Kookaburra had zijn afscheid van het internationale hockey aangekondigd en hoopte op een klinkende uittocht met zijn Australië, waarmee hij de laatste jaren zo dominerend was geweest op het wereldtoneel. Het werd echter geen succes voor Dwyer en co. Na een 3e plek in de poule na nederlagen tegen België en Spanje, en 2 nipte zeges op Groot-Brittannië en Nieuw-Zeeland, werd Australië gekoppeld aan de Oranje Heren in de volgende ronde. Voor Nederland werd deze kwartfinale een droom, het verpulverde de opponent en won met 4-0.
Voor de afzwaaiende Jamie Dwyer een nachtmerrie, deze geweldige speler was een mooier einde aan zijn imposante hockeyloopbaan gegund.
Verder lezen
Alles over de Olympische Spelen
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.