Hoe de in Duitsland opgegroeide Jasper van Gerven Nederlands zaalinternational werd

We moeten het deze winter helaas doen zonder EK en WK zaalhockey. Beide toernooien zijn zoals bekend vanwege het coronavirus van de agenda geveegd. Gelukkig biedt de rijke historie van het Nederlandse zaalhockey nog wat troost. We blikken terug op het EK Zaal in 2012. De selectie van de Oranje Heren herbergde een speler die nooit in de Hoofdklasse speelde. Hij werd namelijk geboren in Duitsland, waar hij nog steeds woont. Jasper van Gerven is misschien wel de minst bekende zaalinternational van Nederland.

Het jaar 2010 loopt ten einde. De Duitse zaalhockeycompetitie is in volle gang. Na afloop van het duel van zijn Blau-Weiss Berlin tegen Zehlendorfer Wespen wordt Jasper van Gerven op zijn schouder getikt. Het is Willem Hertzberger. De speler van Rotterdam en zaalinternational van Oranje loopt stage in Berlijn en speelt voor de Wespen. Hij is nieuwsgierig. Geïnteresseerd in de speler van Blau-Weiss met de Nederlandse naam op zijn shirt. Een speler ook die weet hoe hij doelpunten moet maken zoals hij even daarvoor in de competitiewedstrijd heeft aangetoond.

‘We raakten na de wedstrijd met elkaar in gesprek en daar werd de kiem gelegd voor mijn interlandloopbaan in Oranje’, begint Van Gerven zijn verhaal. ‘Willem heeft daarna Robin Rösch (bondscoach Oranje Heren Zaal, red.) gebeld en gezegd: weet jij dat Jasper een Nederlands paspoort heeft? Althans dat is mijn interpretatie, want daarna werd ik door Robin gebeld of ik interesse had om bij Oranje aan te sluiten. Ja, natuurlijk had ik interesse.’

De band met Nederland

De inmiddels 35-jarige Van Gerven is geboren en opgegroeid in Berlijn en verhuist later naar Hamburg waar hij nog steeds woont. De band met Nederland loopt via zijn moeder, die de Nederlandse nationaliteit heeft. Het zorgt voor een sterke band met zijn familie is Oss. ‘In mijn jeugd was ik heel vaak in Nederland. Bij mijn opa, de vader van mijn moeder. Ik heb ook veel tijd doorgebracht met mijn neefjes. En afgelopen oktober was mijn tante hier in Hamburg op bezoek.’

Van Gerven: ‘Ik heb hierdoor alleen maar positieve herinneringen aan Nederland. Het klinkt misschien raar, maar bij het WK voetbal ben ik altijd voor Nederland en niet voor Duitsland. Dat het een droom was om voor Nederland uit te komen, is misschien iets te sterk uitgedrukt. Maar, toen ik erbij zat, vond ik dat heel mooi en belangrijk.’

Jasper van Gerven in het shirt van de Oranje Heren Zaal in aanloop naar het EK 2012 in Leipzig. Foto: Koen Suyk

In de Nederlandse hockeywereld is Van Gerven een grote onbekende. Hij speelt nooit in de Hoofdklasse, noch op het veld noch in de zaal. In Duitsland komt hij wel een aantal wedstrijden uit voor nationale jeugdteams op het veld, maar wordt daarna niet meer opgeroepen. Zijn kennis van het Nederlands zaalteam is ook niet groot. Hij heeft via de Duitse competitie kennisgemaakt met Hertzberger en kent een paar spelers van Oranje van naam, maar daar houdt het dan ook wel op met de kennis van Oranje.

De aanloop naar het WK

Na het telefoontje van Rösch sluit Van Gerven aan in de voorbereiding op het WK in 2011 in Poznan. Een jaar eerder pakten de Oranje Heren het WK-ticket door voor eigen publiek als derde te eindigen op het EK. Dat toernooi zet het zaalhockey op de kaart in Nederland en is een steun in de rug van het team dat naar de top wil.

Onder de vleugels van Hertzberger wordt Van Gerven bij Oranje in de groep opgenomen. ‘Als ik iets wilde weten, was hij voor mij het aanspreekpunt. Dat was voor mijn integratie in het team heel belangrijk. Het was fijn ook dat ik in die periode kon logeren bij Willem.’

Van Gerven reist in eerste instantie vanuit Berlijn en later vanuit Hamburg heen en weer naar Nederland voor de trainingen met Oranje. ‘Woensdag stapte ik op de trein en zondag keerde ik weer terug en dat vier maanden lang, vanaf oktober tot februari. Mijn baas begreep hoe bijzonder het voor mij was om voor Nederland te spelen.’ In Nederland traint Van Gerven in de ochtend met Oranje en ’s middags werk hij voor een digitaal sportsponsoringbedrijf.

De eerste keer dat ik meetrainde, was ik echt nerveus. Jasper van Gerven over zijn kennismaking met Oranje

Het is in die beginperiode wennen als nieuweling en onbekende in de selectie, zegt Van Gerven. ‘De eerste keer dat ik meetrainde, was ik echt nerveus. Iedereen kende elkaar en ik was nieuw. Dat was wennen en ik moest zoeken naar mijn plek in de groep. Maar, sport is verbinding, dus die aansluiting kreeg ik al snel voor mijn gevoel.’

Van Gerven slaagt er niet in een plek in de WK-selectie (in Poznan eindigde Oranje als vijfde, red.) te veroveren. ‘Dat was jammer. Ik denk dat het allemaal dicht bij elkaar lag. Ik was natuurlijk nieuw bij de ploeg. Bij de volgende trainingsgroep voelde ik me vrijer. Wellicht dat dát net die laatste procenten waren waardoor ik wel werd geselecteerd.’

Rösch neemt een jaar later Van Gerven wel mee naar het EK in Leipzig. Zijn eerste eindtoernooi met Nederland in Duitsland. ‘Gezien mijn achtergrond was dat natuurlijk een soort droomscenario’, zegt Van Gerven. Op het toernooi gaat het niet van een leien dakje met Oranje. De ploeg wint alleen de eerste poulewedstrijd tegen Engeland, maar haalt met de hakken over de sloot de halve finales. En daarin wacht zaalgrootmacht Duitsland.

De selectie van de Oranje Heren voor het EK Zaal in 2012. Jasper van Gerven staat in het midden van de middelste rij. Foto: Koen Suyk

‘Ja, je kunt wel stellen dat dit mijn meest speciale interland was’, zegt Van Gerven. ‘Het was leuk en bizar tegelijk. Die atmosfeer. Er zaten vijfduizend toeschouwers op de tribunes. Dat gaf mij enorm veel energie’, zegt Van Gerven over het duel waarin Oranje een snelle 2-0 achterstand repareert en zelfs de rust in gaat met een 3-2 voorsprong na een doelpunt van? Juist, van Gerven.

Doelpunt tegen Duitsland

‘Het was geen spectaculaire goal. Het gaat in de zaal ook zo snel. Het was de cirkel in en schieten. In de rust dacht ik: het mag van mij nu wel afgelopen zijn. Haha. Het zou wel mooi zijn geweest, winnen van Duitsland door een doelpunt van mij. Maar in de tweede helft waren ze beter. Dat we niet wonnen was niet leuk, maar die wedstrijd was echt een hoogtepunt.’

Na rust tonen de Duitsers aan waarom ze tot de absolute top in de zaal behoren. Het wordt uiteindelijk 6-3 voor Duitsland, dat in de finale met 4-0 wint van Tsjechië. Oranje keert terug zonder medaille na verlies in de strijd om brons tegen Oostenrijk (5-3).

‘Als sporter wil je natuurlijk het hoogste halen en in dat eerste moment ben je teleurgesteld en verdrietig. Maar nu, tien jaar later, kijk ik ernaar en denk ik: die bronzen medaille was mooi geweest, maar om bij de eerste vier te komen in mijn eerste internationale toernooi is een goede prestatie.’

Tweede EK

Twee jaar later is Van Gerven er weer bij op het EK. Dit keer in Wenen. Nederland eindigt in de Oostenrijkse hoofdstad als vijfde. ‘Ik heb dat toernooi anders ervaren. De zenuwen die ik had voor mijn eerste internationale toernooi waren minder. Het was een speciaal EK, want we speelden met vier veldspelers. Het werd heel defensief, heel anders dan we gewend waren.’

Teleurstelling bij Thomas Goedegebuure en Jasper van Gerven na het verlies in de strijd om het brons tegen Oostenrijk (5-3) op het EK Zaal 2012. Foto: Koen Suyk

Na het EK zit voor Van Gerven zijn tijd bij Oranje erop. De maatschappelijke carrière lonkt. ‘Het was voor mij goed zo. Het waren drie mooie jaren met twee EK’s. Het was prachtig om mee te maken. Ik heb het Oranje-hoofdstuk op een fijne manier afgesloten en besloot mijn energie in andere dingen te steken.’

Geen spijt

Een jaar na zijn afscheid verovert Oranje in Leipzig de wereldtitel. Heeft Van Gerven geen spijt van zijn beslissing om in 2014 te stoppen? ‘Misschien had ik nog een jaar door moeten gaan. Haha. Maar goed, ik weet ook niet of ik wel in de selectie had gezeten. Nee, het was goed zo. Ik vond het leuk om te zien dat veel jongens met wie ik had gespeeld wereldkampioen werden.’

Inmiddels speelt Van Gerven alleen nog op recreatief niveau met vrienden in Hamburg. Ergens in zijn appartement staat zoals hij dat noemt een ‘ere-verzameldoos’ waarin hij zijn shirts van Oranje heeft bewaard. ‘Ik heb geen seconde een slechte ervaring gehad. Het was een bijzondere tijd, zeker omdat mijn moeder in 2010 overleed en zij mij nooit heeft zien spelen voor het Nederlands team. Daarom voelde die tijd bij Oranje als een soort eerbetoon en herinnering aan mijn moeder.’

Uitslagen EK Zaal 2012

Engeland – Nederland 5-7
Rusland – Nederland 3-2
Tsjechië – Nederland 2-2
Halve finale: Duitsland – Nederland 6-3
Om het brons: Nederland – Oostenrijk 3-5

De EK-selectie:Jasper van Gerven, Laurens Goedegebuure (K), Willem Hertzberger, Timmo Kranstauber, Nicki Leijs, Robbert van de Peppel, Vincent van de Peppel (K), Thomas Goedegebuure (die de geblesseerde Oliver Polkamp verving, red.), Mirco Pruyser, Teun Rohof, Robert Tigges, Sjoerd de Wert.

Lees ook: