Tackle Back: onverwachts wereldgoud en sachertorte voor Alessia Padalino
We moeten het zoals bekend deze winter helaas doen zonder EK en WK zaalhockey. Beide toernooien zijn vanwege het coronavirus van de agenda geveegd. Gelukkig biedt de rijke historie van het Nederlandse zaalhockey nog wat troost. We blikken terug op het WK Zaal in 2007. Alessia Padalino praat over onverwachts goud en sachertorte eten in Wenen.
‘Als ik aan dat team denk, krijg ik warme gevoelens. Mijn ogen gaan stralen en ik begin spontaan te lachen. Het is bijna een soort van liefde. Het zijn mijn matties’, begint Padalino haar verhaal. ‘Het is heel moeilijk om met een pen te beschrijven wat dat nou precies is en hoe zich dat heeft gecreëerd. We kunnen elkaar tien jaar niet spreken en als je elkaar dan treft, is daar direct die connectie. Dat komt omdat we met z’n allen op een trein stapten met destination unknown.’
Padalino stapt in die trein in november 2006. De 22-jarige aanvaller van Klein Zwitserland heeft al negen interlands op het veld voor Oranje gespeeld als ze door zaalbondscoach Herman Kruis aan de nationale selectie wordt toegevoegd.
Kweekvijver
‘Ik had het idee dat de groep een kweekvijver was voor het ‘grote’ Oranje, dat we de kans kregen om ons extra te ontwikkelen in de zaal en onszelf op de kaart te zetten. Bovendien kon ik extra fit uit de winter komen. Dus ik dacht: waarom niet?’
Hoewel Padalino in haar jeugdjaren bij HDM heeft gezaalhockeyd, ligt haar focus op het veld. Ze droomt van de Olympische Spelen. ‘Dat is het hoogst haalbare. Dat was mijn ambitie. Op mijn lijstje stond nooit wereldkampioen worden in de zaal. Die wereldtitel in de zaal was een cadeautje, de icing on the cake om het zo te zeggen.’
De overstap van het veld naar de zaal is voor Padalino niet zomaar gemaakt. ‘Voor de eerste training dacht ik: heb ik wel de goede spullen? Dat was voor mij echt een dingetje. Ik vond dat ingewikkeld. Wat is nou een goede zaalstick? Hoe zit zo’n grote handschoen? Daar was ik helemaal niet van, maar nadat ik een bal op mijn hand had gekregen, wist ik wel waarom je zo’n handschoen moest dragen.’
Liefde voor de zaal
Padalino: ‘De zaal en ik? Nee, dat was geen liefde op het eerste gezicht. Zeker na de eerste zaaltraining met alle spierpijn die ik de dag erna had. Haha. Vooral dat laag zitten. Marieke Dijkstra zat echt met haar neus op de grond, als een stofzuiger. Dat was mij van nature niet gegund. Ik heb mijn bovenbenen en billen goed geoefend. Haha. Daar had ik de meeste spierpijn. Het was heel veel tijgerbalsem smeren. Ik dacht: waar ben ik aan begonnen? Maar, de liefde is wel gegroeid.’
Het is het eerste jaar waarin de KNHB een duidelijke scheiding heeft gemaakt tussen de veld- en zaalinternationals. Het betekent dat het nationale zaalteam geen beroep mag doen op de veldinternationals. Een groot voordeel voor bondscoach Kruis, die week in week uit met dezelfde groep kan toewerken naar het WK. ‘Herman heeft zich enorm gefocust op het proces. Iedere dag een stukje beter worden’, voegt Padalino toe.
De uiteindelijke WK-selectie is onervaren. Acht speelsters, onder wie Padalino, debuteren op een internationaal zaaltoernooi. Alleen Marieke Dijkstra, Belle van Meer en Claire Verhage waren er vier jaar eerder ook al bij toen Nederland zilver won op het WK.
‘In die drie maanden tot het WK konden wij natuurlijk geen tien jaar zaalervaring opdoen. Als er een ding was, waarin we konden uitblinken dan was dat fitheid. Als we daarin beter zouden zijn dan de tegenstanders zou dat een pluspunt zijn.’
‘We hadden een aantal fanatiekelingen zoals Belle van Meer’, vertelt Padalino. ‘Die hield van rennen, ik niet zo. Belle zei na afloop van de training: kom laten we nog een shuttle doen. Leonoor (Voskamp, red.) en ik keken elkaar dan aan: nee, we zijn wel klaar voor vandaag. Maar, uiteindelijk gingen we toch die shuttles lopen om nog fitter te worden.’
Duo vormen met Claire Verhage
Voorin bij Oranje vormt Padalino een duo met Verhage. ‘Claire was mijn maatje in de spits. Zij en ik zorgden voor het frivole en speelse in het spel. Wij combineerden het veld met de zaal en dat zorgde voor een verrassingseffect. Mensen waren altijd verbaasd als de bal van de balk afkwam dat we die in een keer op doel schoten. Dat waren ze niet gewend.’
Padalino vertelt verder: ‘Ik had die killersmentaliteit geleerd van Alyson (Annan, coach bij Klein Zwitserland, red.). Zij zei: als je in de cirkel bent en je krijgt de bal, dan moet je altijd op doel schieten. Dat deed ik ook in de zaal. Ik denk dat dát ervoor zorgde dat we ook veel doelpunten hebben gemaakt.’
Wellicht dat de weddenschap met fysiotherapeut Roger Fortanier over wie teamtopscorer zal worden ook ertoe heeft bijgedragen dat Padalino (acht goals) en Verhage (zeven doelpunten) op schot zijn tijdens het WK. De inzet is namelijk de bekendste lekkernij van Wenen: sachertorte, een taart van chocoladecake gevuld met abrikozenmarmelade bedekt met een dikke laag chocoladeglazuur.
Ieder doelpunt wordt dan ook gevierd door met de vlakke hand een aantal keer snel je wang te bewegen. Het ‘smulgebaar’. ‘Dat deden we naar elkaar. Zo van: oh lekker, wij gaan straks taart eten. Dat was een voorbeeld van dat speelse dat Claire en ik hadden.’
Oranje verrassend goed voor de dag
De onervaren Oranje Dames presteren verrassend goed in de Wiener Stadthalle, terwijl vooraf de verwachtingen niet hooggespannen zijn. ‘Ik weet niet meer of het hardop is gezegd, maar volgens mij was de doelstelling om niet uit de A-poule te degraderen’, zegt Padalino.
Na de 6-2 winst op Oostenrijk in het eerste duel worden ook Zuid-Afrika (4-2), Canada (4-2), Wit-Rusland (5-2) en Spanje (5-3) verslagen. Met een perfecte score plaatst Oranje zich voor de halve finales waarin Oekraïne wacht. ‘Ik kan me herinneren dat ik op de gang van het hotel liep en ik iemand van het bondsbureau zag. Toen dacht ik: oké, nu is het serious business’, zegt Padalino.
Oranje bereikt de finale door Oekraïne met 8-0 aan de kant te zetten. In de strijd om de wereldtitel wacht niet Duitsland, maar Spanje dat de torenhoge favoriet verrast met een 4-3 overwinning. ‘Met de uitschakeling van Duitsland kwam het besef in de groep dat we wereldkampioen konden worden. Dat gaf wel een soort schok, maar het heeft ons niet verlamd. Dat zie je ook nog weleens gebeuren, maar wij hebben er alleen maar meer vertrouwen uit geput.’
Het goud is binnen
In de finale neemt Oranje halverwege de eerste helft een 2-0 voorsprong. Padalino zorgt na rust voor de 3-0 in een duel dat met 4-2 wordt gewonnen. ‘Het was een heel lullig doelpunt. Ik wilde in de cirkel de bal in een keer spelen, maar raakte ‘m niet goed en de bal rolde langzaam in het doel.’
De eerste zaaltitel in de historie van het Nederlands damesteam is een feit. ‘Vooral bij het zien van mijn ouders op de tribune kwam bij mij het besef en de tranen. Ik zag ook bij hen de emotie. Dit deed ook iets met mijn ouders, dat vond ik mooi om te zien. Net als de emoties bij mijn teamgenoten. Het was ook iets onwerkelijks, wat we hadden gepresteerd.’
Oh ja, hoe is het afgelopen met de sachertorte? ‘De dag na de finale zijn we met z’n drieën naar de bekendste sachertortewinkel in Wenen gegaan. Uiteindelijk was de taart helemaal niet zo lekker als we hadden verwacht. Haha.’
Uitslagen WK Zaal 2007
Nederland – Oostenrijk 6-2
Zuid-Afrika – Nederland 2-4
Nederland – Canada 4-2
Nederland – Wit-Rusland 5-2
Spanje – Nederland 3-5
Halve finale: Nederland – Oekraïne 8-0
Finale: Nederland – Spanje 4-2
Lees ook:
- Tackle Back: winnend debuut Oranje op internationaal podium
- Hoe de in Duitsland opgegroeide Jasper van Gerven Nederlands zaalinternational werd
- Hoe Oranje in 1987 zónder keeper bijna de Europese zaaltitel won
- WK 1982: spelbepaler Wouter Leefers kon als rechtsbuiten niet bepalend zijn
- Trainer Charles de Bock gaf dameshockey impuls die leidde tot wereldtitel
- Rondje om de aarde leverde Oranje Dames wereldtitel én erkenning op
- Waarom de Eindhovense fusie eigenlijk al veertig jaar terug begon
- EK 1995: reflexen Toxopeus bezorgen Oranje de Europese titel
- Herdenken: olympisch medaillewinnaar Emile Duson
- Den Bosch jaagt op het onwaarschijnlijke record van HGC uit 1988
- Innovatief spel bezorgde HTCC 50 jaar geleden de landstitel
- Het verhaal van Otto ter Haar, die werd ingevlogen vanuit New York
- Het mysterie van de allereerste landkampioen: Haarlem, of toch Den Haag?
- Europese zaaltitel met dank aan haarlak en Spaanse schoenenverkoper
- Groninger Studenten en de greep naar de macht in de zaal
- Zaalfinale van 1983 een spektakelstuk met 35 doelpunten
- Uit pure liefde voor zaalhockey richtte Maarten Salverda IHC Titans op
- Jo Jurrissen: legendarische keepster en spits van Oranje
- Blinde uithaal Thole maakte einde aan bijna 2,5 uur durende slijtageslag
- 1898: Haarlem verslaat Velsen in eerste bondswedstrijd
- Rein de Waal vooroorlogs boegbeeld van Oranje
- 92 jaar geleden: olympische finale belangrijke mijlpaal voor Nederland
- Ab van Grimbergen: architect eerste wereldtitel Oranje Heren
- 75 jaar Vrijheid: international Pieter Arnold Roodenburgh in het verzet
- Het jubilerende Bloemendaal en het jaar van de treble
- Dit seizoen geen kampioen, in 1942 deelden hdm en Venlo de landstitel
- Dames Were Di gingen Europa in: ‘Barcelona was voor ons een enorm avontuur’
- Potje squash om boycot Olympische Spelen van 1956 te verwerken
- Ongekend strenge winter zet in 1963 streep door competitie
- Europees brons hoogtepunt gouden zaaldecennium Groningen
- Missie niet te degraderen leidt onverwachts tot Europees zilver
- Regelwijziging pakt succesvol uit voor Oranje Dames Zaal
- Bronzen EK 2010 zet zaalhockey in Nederland op de kaart
- Hattem: klein duimpje op het veld, grootmacht in de zaal
- WK 1994: Jorritsma en Shahbaz leiden Pakistan naar laatste hoofdprijs
- Het viel allemaal goed in de EHL voor vechtmachine HGC
- Ties Kruize: ‘We hadden veel vaker de Europa Cup moeten winnen’
- Hecht collectief van Kampong kwam even de punten ophalen
- Tackle Back: de dag dat Den Bosch Dames 1 haar eerste titel won
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.